Claudia Alexander
Claudia Joan Alexander, nada en Vancouver, Columbia Británica (Canadá) o 30 de maio de 1959 e finada en Arcadia, California, o 11 de xullo de 2015, foi unha científica estadounidense que se especializou en xeofísica e ciencias planetarias.[1][2] Traballou no Servizo Xeolóxico dos Estados Unidos e no Laboratorio de Propulsión a Chorro da NASA . Foi a última directora de proxectos da misión Galileo da NASA en Xúpiter e até a súa morte traballou como directora de proxectos da NASA e científica na misión Rosetta da Axencia Espacial Europea para estudar a Cometa Churyumov - Gerasimenko.[3]
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 30 de maio de 1959 Vancouver, Canadá |
| Morte | 11 de xullo de 2015 (56 anos) Os Ánxeles, Estados Unidos de América |
| Causa da morte | Morte natural (Cancro de mama ) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Universidade de Míchigan - Doutor en filosofía Universidade de California en Berkeley Universidade de California, Os Ánxeles |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Planetoloxía |
| Ocupación | astrónoma , científico planetario , xeofísica , xeóloga |
| Empregador | Laboratorio de Propulsión a Chorro (1986–) Serviço Geológico dos Estados Unidos (pt)  NASA Ames Research Center (pt) |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua inglesa |
   | |
Traxectoria editar
Alexander creceu en Santa Clara, California. A súa nai, Gaynelle era bibliotecaria corporativa en Intel e o seu pai, Harold, traballador social. Quería ser xornalista, pero os seus pais -que pagaron a súa educación- querían que estudase enxeñaría.[4] Despois dun traballo de verán no Centro de Investigación de Ames, interesouse pola ciencia planetaria . Aínda que foi contratada para traballar na sección de enxeñaría, escapou á sección de ciencias onde descubriu que non só era boa no traballo, senón que era máis sinxela e agradable para ela do esperado.[5]
En 1983, Alexander obtivo un título de licenciada na Universidade de California en Berkeley en xeofísica e un máster en xeofísica e física do espazo na Universidade de California, Os Ánxeles en 1985. A súa tese maxistral empregou datos do Pioneer Venus Orbiter para estudar as variacións do ciclo solar na radiación ultravioleta extrema da ionosfera de Venus e a súa interacción co vento solar . Recibiu o seu doutoramento en Ciencias atmosféricas, oceánicas e espaciais, especializándose en física do plasma espacial, pola Universidade de Míchigan en 1993.[6][7]
Alexander traballou no Servizo Xeolóxico dos Estados Unidos estudando a tectónica de placas no Centro de Investigación de Ames observando as lúas de Xúpiter, antes de trasladarse ao Laboratorio de Propulsión a Chorro da NASA en 1986.[7] Traballou como coordinadora científica da instrumentación de ondas de plasma a bordo da nave espacial Galileo antes de converterse no líder da misión na súa fase final. A misión descubriu 21 novas lúas de Xúpiter e a presenza dunha atmosfera sobre Ganímedes.[8] O descubrimento da atmosfera, máis precisamente unha " exosfera de superficie limitada", levou aos científicos a repensar a suposición de que Ganímedes era a lúa inactiva.[8] Foi a directora final do proxecto da misión e supervisou a inmersión da nave espacial na atmosfera de Xúpiter á conclusión da misión en 2003.[1]
Alexander traballou como investigadora en diversos temas, incluíndo: a evolución e a física interior dos cometas, Xúpiter e as súas lúas, magnetosferas, tectónica de placas, plasma espacial, descontinuidade e expansión do vento solar e do planeta Venus. Tamén traballou co equipo do proxecto como coordinadora científica da misión Cassini en Saturno.[7]
Foi unha forte defensora das mulleres e das minorías nos campos STEM e unha apaixonada comunicadora de ciencias.[8] En abril de 2015, presentou unha charla TEDx no Columbia College Chicago.[9][10] Tamén animou aos mozos, especialmente ás mozas de cor, a dedicarse á ciencia.[11]
Premios e honras editar
No ano da súa graduación na Universidade de Míchigan, foi nomeada "UM Woman of the Year in Human Relations", e no 2002 gañou o premio Alumni para Ciencias atmosféricas, oceánicas e espaciais.[6]
En 2003, Alexander recibiu o Premio de Honra Esmeralda ás Mulleres da Cor en Investigación e Enxeñaría por Career Communications Group, Inc., editora da revista Black Engineer & Information Technology, na Conferencia Nacional Women of Color Research Science and Technology.[12]
A bolsa Claudia Alexande, para os estudantes de estudos universitarios de bacharelato en 2007, foi creada na súa honra polo seu tío, Jiles Williams.[6] A bolsa apoia a estudantes que necesitan centros de especialización en Ciencias do Clima, Espazo e Enxeñaría na Universidade de Míchigan College of Engineering.[13]
Alexander foi membro da Unión Xeofísica Americana, onde ocupou a presidencia do Subcomité de Diversidade e da Asociación de Mulleres Xeocientíficas, e onde foi nomeada "Muller do ano". [7][8]
En 2015, o persoal científico da misión Rosetta da Axencia Espacial Europea honrouna dándolle o seu nome a unha característica do cometa 67P / Churyumov-Gerasimenko.[14]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 "Pioneering Rosetta mission scientist Claudia Alexander dead at 56". The Chicago Defender (en inglès). 2015-07-18. Arquivado dende o orixinal o 02 de xaneiro de 2019. Consultado o 31 de maio de 2020.
- ↑ Roberts, Sam. "NASA scientist Claudia Alexander, who helped direct Galileo probe, dies at 56". The New York Times (en inglés).
- ↑ "Claudia Joan Alexander, geofísica". Mujeres con ciencia (en castelán). 2017-05-30. Consultado o 2020-05-31.
- ↑ Gombosi, Tamas I. (2016). "Claudia Joan Alexander (1959–2015)". Eos 97. doi:10.1o29/2016EO043367.
- ↑ "Claudia Alexander. Space Physicist". Association for Women Geoscientists. Arquivado dende o orixinal o 30-10-2017. Consultado o 31-4-2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Allison Lyons (13 xullo 2015). "In memoriam: Claudia Alexander". Michigan Engineering (en inglès). Arquivado dende o orixinal o 16 de xuño de 2019. Consultado o 31 de maio de 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 "Dr. Claudia J. Alexander". Windows to Universe. Consultado o 31-5-2020.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 "Claudia Alexander, Beloved NASA Project Scientist, Dies at 56". Space.com.
- ↑ "TEDxColumbiaCollegeChicago". www.ted.com. Consultado o 31-5-2020.
- ↑ "The Compelling Nature of Locomotion". 2015-12-03. Consultado o 31-5-2020.
- ↑ Klawe, Maria. "Increasing Education Opportunities For Minorities In STEM". Forbes (en inglés). Consultado o 2020-06-12.
- ↑ "Research Scientist Receives National Minority Award". JPL. Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2016.
- ↑ "Give to CLaSP". Collefe of engineering.Climate and Space Sciences and Engineering. University of Michigan. Arquivado dende o orixinal o 21-01-2019. Consultado o 31-5-2020.
- ↑ "Comet Feature Named After Late NASA Scientist Claudia Alexander". JPL.