Christiane Nüsslein-Volhard

Christiane Nüsslein-Volhard
Nome orixinal	(de) Christiane Nüsslein-Volhard
Biografía
Nacemento	20 de outubro de 1942; Magdeburgo (Alemaña)
Datos persoais
País de nacionalidade	Alemaña
Educación	Universidade de Tubinga ; Universidade de Frankfurt
Director de tese	Heinz Schaller (pt)
Actividade
Campo de traballo	Bioloxía
Lugar de traballo	Tubinga
Ocupación	bióloga , psicóloga , profesora universitaria , xenetista , bioquímica , fisiólogo
Empregador	Universidade de Tubinga ; Biozentrum University of Basel (en) ; Universidade de Freiburg im Breisgau ; Instituto Max Planck de Biologia do Desenvolvimento (pt) ; EMBL ; Universidade Duisburg-Essen (pt)
Membro de	Academia francesa das ciencias (foreign member (en) ) (2009–); Leopoldina (1991–); Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1990–); Royal Society (Membro estranxeiro da Royal Society) (1990–); Academia Europaea (1989–); Academia de Ciências de Heidelberg (pt) (membro correspondente) (1989–); Academia de Ciências de Göttingen (pt) ; Academia de Ciencias e Humanidades de Berlín-Brandenburgo ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Organização Europeia de Biologia Molecular (pt) ; North Rhine-Westphalia Academy for Sciences and Arts (en)
Interesado en	Xenética
Lingua	Lingua alemá
Obra
Doutorando	Ruth Lehmann
Familia
Parentes	Benjamin List (sobriño)
Premios
	Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina o 1995
	Lista (2022) Gregor Mendel Medal (en) ; (2014) Orde bavaresa de Maximiliano para a Ciencia e as Artes; (2014) Fellow of the AACR Academy (en) ; (2012) Hall da Fama da Pesquisa Alemã (pt) ; (2009) Condecoración Austríaca das Ciencias e as Artes; (2007) Erna Hamburger Prize (en) ; (2007) Deutscher Stifterpreis (en) ; (2005, 2003) Gran Cruz do Mérito con Estrela e Cinto do Mérito da República Federal de Alemaña; (2005) Urania Medal (en) ; (1997) Gran Cruz do Mérito con Estrela da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña; (1997) Orde do Mérito das Ciencias e as Artes; (1996) Placa Goethe da Cidade de Frankfurt am Main (pt) ; (1996) Order of Merit of Baden-Württemberg (en) ; (1995) Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina; (1994) Gran Cruz da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña; (1993) Prêmio Ernst Schering (pt) ; (1993) Medalha Sir Hans Krebs (pt) ; (1992) Prêmio Alfred P. Sloan Jr. (pt) ; (1992) Prêmio Otto Bayer (pt) ; (1992) Medalha Otto Warburg (pt) ; (1992) Prêmio Louisa Gross Horwitz (pt) ; (1992) Prêmio Louis-Jeantet de Medicina (pt) ; (1992) Mendel Medal (en) ; (1991) Prêmio Albert Lasker de Pesquisa Médica Básica (pt) ; (1991) Keith R. Porter Lecture (en) ; (28 de xuño de 1990) Membro estranxeiro da Royal Society; (1989) Prêmio Rosenstiel (pt) ; (1989) Prêmio Carus (pt) ; (1986) Prémio Gottfried Wilhelm Leibniz (pt) ; doutor honoris causa pola Universidade de Friburgo de Brisgovia; honorary doctor of the University of Tübingen (en) ; doutor honoris causa pola Universidade Harvard; honorary doctor of the University of Bath (en) ; EMBO Membership (en) ; doutora honoris causa pola universidade de Princeton; honorary doctor of the University of St Andrews (en) ; Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias; doutor honoris causa pola Universidade de Cambridge; honorary doctor of the University of Utrecht (en) ; doutor honoris causa pola Universidade de Oxford ; ;

Christiane Nüsslein-Volhard, nada en Magdeburg o 20 de outubro de 1942,^[1] é unha bióloga alemá, xunto con Eric Wieschaus, conduciu un espectacular e exitoso proxecto de mutaxénese a grande escala que iluminou o programa de desenvolvemento embriónico da mosca da froita (Drosophila melanogaster).

Traxectoria editar

A bioloxía molecular é tradicionalmente feudo de pequenos laboratorios e experimentos que amosan principios ou exemplos de posible significación xeral. A norma son experimentos que mostran a actividade dun xene ou a acción dunha proteína. Por outra parte, a vixilancia de complexos biolóxicos son relativamente raros. Pero xenetistas como Nüsslein-Volhard foron máis ambiciosos, desenvolvendo coleccións de organismos mutantes que serven para fundamentar a investigación de procesos completos e ás veces, o traballo de moitos investigadores.

As moscas da froita foron longo tempo o cabalo de batalla da xenética polo seu pequeno tamaño, pequeno tempo de crecemento e complexidade vital. O rico conxunto de ferramentas e coñecemento preexistente continúa a fertilizar traballos posteriores. O que Nüsslein-Volhard e Wieschaus fixeron foi xerar mutacións aleatorias en xenes individuais e coller os representativos con descendentes amosando efectos letais durante o desenvolvemento embriónico (por exemplo, defectos de nacemento en moscas).

Desenvolveron unha vasta colección mutantes malformados, moitos con nomes descritivos como ourizo, aleixado e cogombro. O estudo deses mutantes e as súas interaccións levou a importantes novas percepcións do desenvolvemento temperá da Drosophila, de xeito especial os mecanismos que subxacen ós segmentos corporais, o que influenciou directamente estudos sobre segmentación en mamíferos, o que (de xeito menos obvio) é central no noso desenvolvemento e é aínda evidente na nosa columna vertebral.