Carmen Blanco García

Carmen Blanco
Nome completo	Carmen Blanco García
Nacemento	12 de maio de 1954
	Lugo
Nacionalidade	España
Ocupación	poetisa, ensaísta, narrador e escritora
Cónxuxe	Claudio Rodríguez Fer
Fillos	unha
Xéneros	Ensaio, poesía, narrativa
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Carmen Blanco.

Carmen Blanco García, nada en Lugo o 12 de maio de 1954,^[1] é unha escritora e feminista galega autora de poesía, narrativa e ensaio, e profesora da Universidade de Santiago de Compostela.

Participou dende os anos setenta no movemento de liberación das mulleres, e, como ensaísta, centrouse especialmente nas interrelacións de poder, muller, sexo, lugar, memoria, cultura, arte e literatura, temática na que profundizou nun camiño libertario na súa obra ensaística e literaria. Centrouse tamén en literatura e cultura galegas, tendo colaborado, asemade, en numerosos libros colectivos, actas de congresos, revistas especializadas e xornais.

Índice

TraxectoriaEditar

Traxectoria vitalEditar

Foi profesora agregada de Lingua e Literatura Española, con primeiro destino en Santiago de Compostela e segundo en Chantada (Lugo), e de Lingua e Literatura Galega de ensino medio, con destino en Lugo, así como titular destas últimas disciplinas na Escola Universitaria de Formación do Profesorado de Lugo. En 1994, leu na Universidade de Santiago de Compostela a súa tese de doutoramento "Imaxes de mulleres na literatura galega contemporánea á luz dos discursos feministas", dirixida por Anxo Tarrío.^[2] No momento actual, exerce como profesora titular de Literatura Galega da Universidade de Santiago de Compostela no Campus de Lugo. É autora dunha morea de obras ensaísticas do seu campo de coñecemento, a filoloxía e a literatura galega, con libros referidos a moitas das grandes figuras como Uxío Novoneyra, María Mariño, ou Luz Pozo Garza. Outro eido será tamén o feminismo e as relacións entre a literatura e a muller. Colaborou en gran cantidade de libros colectivos, actas de congresos, revistas especializadas e xornais.

Esta placa co texto "Amo, mais non teño amo", de Carmen Blanco, foi instalada nun monólito o 25/11//2008 en memoria das vítimas da violencia de xénero, na praza de Emilia Pardo Bazán do Carballiño.

Dende 1974, comparte vida e parte da súa actividade profesional con Claudio Rodríguez Fer, con quen ten unha filla.^[3]^[4] A comezos dos setenta participou no movemento feminista galego a través de organizacións como a Asociación Galega da Muller (AGM) ou Feminsitas Independentes Galegas.^[4] Tamén colaborou coa revista Festa da Palabra Silenciada.

No ano 2000, fixo a letra do himno galego da Marcha Mundial das Mulleres, "Marchando máis alá". No 2005 foi unha das fundadoras da Asociación para a Dignificación das Vítimas do Fascismo, onde exercer de secretaria. Formou parte do Consello da Memoria, recibiu o Premio Galiza Mártir da Fundación Alexandre Bóveda (2014) e é autora, con Rodríguez Fer, da exposición “Vermellas” (2009) e do libro “Vivas en nós” (2011), en homenaxe ás mulleres represaliadas polo levantamento militar de 1936.

Traxectoria artísticaEditar

Coordina, co poeta Claudio Rodríguez Fer, a publicación intercultural e libertaria Unión Libre, Cadernos de vida e culturas,^[5] dende 1996.

A súa obra poética consta dos poemarios Estraña estranxeira (BVG, 2004), Un mundo de mulleres (Biblos, 2011) e Lobo amor (Unión Libre, 2011).

A súa obra narrativa está conformada por Vermella con lobos (Xerais, 2004) e Atracción total (Xerais, 2008). Cultivou a creación plástica deseñando e ilustrando os poemarios Tigres de ternura (Reprografía 1846, 1981, 1982) -Premio da Crítica Española en 1982-, Historia da lúa (Galaxia, 1984), Vulva (Libros da cebra, 1990) e A muller núa (Compostela, 1992) de Claudio Rodríguez Fer, ao igual que o Manifesto por un movemento vital (1990) deste mesmo autor, e foi tamén a creadora do logotipo de Unión Libre.

A súa heterónima Emma Luaces, que leva o nome en homenaxe á anarquista rusa Emma Goldman e á xenealoxía materna da autora, publicou versións de Safo en Do amor e da literatura (Linteo, 2007) e poemas da serie “Lobo azul” (Unión Libre, 2005).

Obra en galegoEditar

EnsaioEditar

Carballo Calero: política e cultura (Ediciós do Castro, 1991). ISBN 84-7492-519-3
Literatura galega da muller (Edicións Xerais de Galicia, 1991). ISBN 84-7507-560-6
Escritoras galegas (Biblioteca 114, Editorial Compostela, 1992). ISBN 84-85553-98-5
Libros de mulleres. (Por unha bibliografía de escritoras en lingua galega: 1863-1992) (Edicións do Cumio, 1994). ISBN 84-87126-86-3
O contradiscurso das mulleres (Nigra, 1995).^[6] ISBN 84-87709-36-2
Mulleres e independencia (Edicións do Castro, 1995). ISBN 84-7492-754-4
Nais, damas, prostitutas e feirantas (Xerais, 1995). ISBN 84-7507-910-5
Luz Pozo Garza: a ave do norte (Linteo, 2002). ISBN 84-931893-9-1
Alba de mulleres (Xerais, 2003). ISBN 84-8302-970-7
Sexo e lugar (Xerais, 2006). ISBN 84-9782-398-2
Casas Anarquistas de Mulleres Libertarias (CNT, 2007).
María Mariño. Vida e obra (Xerais 2007). ISBN 978-84-9782-537-5
Uxío Novoneyra (A Nosa Terra, 2009). ISBN 978-84-8341-420-0
Feministas e libertarias (Meubook, 2010). ISBN 978-84-15141-06-8
Novoneyra: un cantor do Courel a Compostela. O poeta nos lugares dos seus libros (Toxosoutos, 2010). ISBN 978-84-92792-39-9

NarrativaEditar

Vermella con lobos (Xerais, 2004). ISBN 978-84-9782-180-3
Atracción total (Xerais, 2008). ISBN 978-84-9782-759-1

PoesíaEditar

Estraña estranxeira (Biblioteca Virtual Galega, 2004).
Un mundo de mulleres (Biblos Clube de Lectores, 2011). ISBN 978-84-15086-11-6
Lobo amor (Unión Libre, 2011).

ConversasEditar

Conversas con Carballo Calero (Galaxia, 1989). ISBN 84-7154-654-X

TraduciónsEditar

Do amor e da literatura (Linteo, 2007).

EdiciónsEditar

Códice Calixtino, de Luz Pozo Garza (Xerais, 1992).
Umha voz na Galiza, de Ricardo Carvalho Calero (Sotelo Blanco, 1992).
Antoloxía poética, de Uxío Novoneyra (A Nosa Terra/AS-PG, 1997).
Historias fidelísimas, de Luz Pozo Garza (PEN Clube de Galicia, 2003).
Memoria solar, de Luz Pozo Garza (Linteo, 2004).
Día das Letras Galegas 2016. Manuel María. Compostela: Servizo de Publicacións e Intercambio Científico da USC. ISBN 9788416533626

Obras colectivasEditar

Na boca do lobo. Carapuchiña Vermella vista por... (Editorial Tris Tram, 1998).
Día das Letras Galegas 2007. María Mariño Carou (USC, 2007). Editora e autora.
Cartafol de soños, homenaxe a Celso Emilio Ferreiro no seu centenario (1912-2012) (2012).
Rosalía na cobiza do lonxe (Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades, 2013).
Unha cesta de pombas e mazás. Homenaxe a Isaac Díaz Pardo (Academia Real Isaac Díaz Pardo, 2013).
150 Cantares para Rosalía de Castro (2015, libro electrónico).
De Cantares Hoxe. Os Cantares gallegos de Rosalía de Castro no século XXI (2015, Fundación Rosalía de Castro/Radio Galega).
Abadessa, oí dizer. Relatos eróticos de escritoras da Galiza (2017, Através Editora).

Con Claudio Rodríguez FerEditar

Tigres de ternura (Reprografía 1846, 1981, 1982). Deseñadora.
Con pólvora e magnolias, de Xosé Luís Méndez Ferrín (Xerais, 1989). Coeditora.
Os eidos, de Uxío Novoneyra (Xerais, 1990). Coeditora. ISBN 978-84-7507-455-9
Vermellas (Universidade de Santiago de Compostela, 2009).
Vivas en nós (Comisión para a Recuperación da Memoria Histórica da Coruña, 2011).

Obra en castelánEditar

EdiciónsEditar

Extranjera en su patria. Cuatro poetas gallegos. Rosalía de Castro, Manuel Antonio, Luís Pimentel, Luz Pozo Garza (Círculo de Lectores / Galaxia Gutenberg, 2005), edición bilingüe galego-castelán.