Carmen Arias
Carmen Arias de Castro Montero, "Mimina", nada na Coruña o 15 de abril de 1921[1] e finada no pazo do Castro de Samoedo (Sada) o 1 de novembro de 2013, foi unha artista e empresaria galega. Foi parella de Isaac Díaz Pardo.
.jpg)  | |
| Nome orixinal | (gl) Carme |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 15 de abril de 1921 A Coruña, España |
| Morte | 1 de novembro de 2013 (92 anos) O Castro, España |
| Actividade | |
| Ocupación | empresaria, artista |
| Familia | |
| Cónxuxe | Isaac Díaz Pardo |
| Fillos | Camilo, Xosé e Rosendo Díaz Arias de Castro |
   | |
Traxectoria
editar
Foi filla do avogado Alicio Arias de Castro e Blanca Montero de Doiztúa, e sobriña de Fernando Montero de Doiztua. Grazas ao interese de Germán Díaz Baliño, de nova comezou a tomar clases de pintura da man de Dolores Díaz Baliño. Con ela coñeceu importantes artistas, ademais de Isaac Díaz Pardo, sobriño da súa mestra e fillo do pintor e escenógrafo Camilo Díaz Baliño.
Logo da guerra civil española estivo dous anos como axudante da súa mestra nas clases prácticas de debuxo no IES Eusebio da Guarda. Na primavera de 1942 ambas as dúas decidiron realizar en Madrid o exame de ingreso en Belas Artes, se ben Carmen Arias non puido porque o seu pai só lle permitiu realizar estes estudos por libre.
En xuño de 1945 casou con Isaac Díaz Pardo no Pazo Castro de Samoedo, e trasladouse a vivir a Madrid con el. Carmen non chegou a rematar os estudos de Belas Artes pola súa maternidade e polo inicio do proxecto das Cerámicas do Castro, nas que traballou decorando as primeiras pezas e exercendo de mestra de decoración das novas empregadas que se ían incorporando á factoría. Cando o seu home marchou a Arxentina para crear alí unha fábrica similar, ela quedou encargada de manter a produción de cerámica. En 1958 viaxou a Bos Aires para retomar as tarefas de mestra de decoración. En 1970, coa posta en marcha da factoría de Sargadelos en Cervo, Carmen montou un obradoiro de xoiería.
Notas
editar- ↑ Graña Pérez 2003, p. 89.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Carmen Arias  |
Bibliografía
editar- Fontao, Amara (2022). Mimina Arias de Castro. A artista adiantada ao seu tempo que a cultura galega esqueceu. Luzes nº 104. p. 82-87.
- Graña Pérez, Beatriz (2003). Voces da memoria: galegas exiliadas, emigradas e resistentes durante o réxime franquista. Santiago de Compostela: USC. p. 89. ISBN 9788497502672. OCLC 56905752.
- Marco López, Aurora (2007). Dicionario de Mulleres Galegas. Edicións A Nosa Terra. p. 38. ISBN 978-84-8341-146-9.
Ligazóns externas
editar- Charo Portela Yáñez: "Carmen Arias Mimina. Unha traxectoria polos camiños da arte" Álbum de Mulleres, CCG.
- Memorias de Sada, Pazo Castro de Samoedo.
- "El arte de Carmiña Arias de Castro", Hoja Oficial del Lunes, 7/6/1937 (en castelán).
- Centenario de Carmen Arias de Castro "Mimina" Concello de Sada.
- "Mimina, hija adoptiva de Sada". La Opinión A Coruña (en castelán). 8/12/2013.
- "Falece Carmen Arias 'Mimina', viúva de Díaz Pardo e impulsora de Sargadelos". Praza.gal. 2/11/2013. Consultado o 30/10/2017.