Carlota de México

Carlota de México, nada como Carlota de Bélxica e co nome completo de María Carlota Amelia Augustina Vitoria Clementina Leopoldina de Saxonia-Coburgo e Gotha, foi emperatriz de México durante o Segundo imperio mexicano de Maximiliano I de México.

Carlota de México
Nacemento	7 de xuño de 1840 e 1840
Lugar de nacemento	Laeken
Falecemento	19 de xaneiro de 1927 e 1927
Lugar de falecemento	Bruxelas-Capital
Causa	pneumonía
Soterrada	Royal Crypt
Nacionalidade	Bélxica
Relixión	Igrexa católica
Pai	Leopoldo I de Bélxica
Nai	Luísa Maria d'Orleães
Cónxuxe	Maximiliano I de México
Irmáns	Luís Filipe, Príncipe Herdeiro da Bélgica, Leopoldo II de Bélxica, Filipe, conde de Flandres, Georg von Eppinghoven, Arthur von Eppinghoven e stillborn son von Sachsen-Coburg und Gotha
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Única filla de Leopoldo I, rei dos belgas, naceu no palacio de Laeken, en Bruxelas, o 7 de xullo de 1840. O 27 de xullo de 1857 casa co arquiduque Maximiliano de Austria, irmán de Francisco Xosé I de Austria e gobernador pola época de Lombardia e Venecia.

Trala incursión de Napoleón III en México, e coa intención de converte-lo país américano en satélite de Francia, Maximiliano aceptou a oferta francesa de coroarse emperador de México, e polo tanto Carlota emperatriz (1864).

O estado mental de Carlota comezou a declinar co esmorecemento do propio imperio acabado de nacer. Volveu a Europa e foi internada no castelo de Miramar en Trieste (Italia), e logo en Meise (Bélxica), onde morreu o 19 de xaneiro de 1927.

Castelo de Miramar