Bosque temperado caducifolio

Un bosque caducifolio ou foresta caducifolia é un tipo de bosque tépedo que pode atoparse en gran parte de Europa, na zona leste e oeste dos Estados Unidos, así coma no Canadá, en Chile, na China, no Xapón, na Corea e na Rusia europea. Este tipo de bosque componse de árbores caducifolias que perden as follas todos os anos pola tempada invernal fría e seca e renóvanse para a tempada cálida e chuviosa propia do clima continental húmido, como é o caso dos bosques de carballos, pradairos, faias e ulmeiros. Forma parte do bioma denominado bosque temperado de frondosas.

Bosque caducifolio checo polo inverno.

Pola contra, na Europa Occidental o bosque caducifolio é a biocenose propia do clima marítimo, onde se encadraría a vexetación propia de Galiza. Predominan as especies que perden a folla polo outono e o inverno. Atópase entre os 35° e os 55° de latitude nas fachadas occidentais, e nas fachadas orientais atópase entre 35° e os 45°. Ten un réxime térmico moderado, con temperaturas medias mensuais sempre por riba dos 0 °C, e un réxime pluviométrico abundante e ben distribuído ao longo do ano, no que non adoita haber aridez en ningún mes (agás a seca estival propia do sur de Galiza), co que a humidade para as plantas está garantida. De feito, as plantas teñen que facer fronte ao fenómeno contrario: un exceso de auga que chega ao chan e o solo non é quen de absorber e chega a alagar as zonas baixas. Presenta catro estacións ben definidas: primavera, verán, outono e inverno, cunha actividade biolóxica diferenciada en cada unha delas.  O claro exemplo destas formación é a fraga. Tamén estarían neste grupo as carballeiras,soutos, faiais, formacións de pradairos, ulmeiros e bosques de ribeira (amieirais).  

Plantas e as súas adaptacións

As plantas deste bioma deben estar moi ben adaptadas para sobrevivir nestas condicións. Por exemplo, árbores como as faias (Fagus), o abeto branco ou o ulmeiro teñen follas que absorben auga e radiación solar. As pólas das árbores fan algo máis que prover de sombra a outras criaturas deste bioma, xa que tamén fornecen os nutrientes necesarios para que a árbore poida prosperar. Outro exemplo de adaptación destas árbores é o feito de que as súas follas muden no inverno. Tras dita muda, as árbores quedan sen xeito de transpirar, co que son capaces de reter auga para subsistir todo o inverno.

Acción antrópica

O ser humano ten colonizado en numerosas ocasiones áreas pertencentes a este tipo de bosque. Tamén utilizou estes bosques para a obtención de madeira. Como resultado, quedan menos dunha cuarta parte dos bosques caducifolios orixinais no mundo.

Galería de imaxes

• 
  Fragas do Eume, un dos reductos de bosque temperado caducifolio en Galiza.
• 
  Un bosque de faias.
• 
  As árbores dos bosques caducifolios perden as súas follas durante meses, tal e como pode apreciarse na imaxe.
• 
  Un ulmeiro maduro.
• 
  Bosque caducifolio novo.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Mapa da distribución de biomas (o bosque temperado caducifolio amósase en cor verde escura)