Bolton Wanderers F.C.
O Bolton Wanderers Football Club é un equipo profesional de fútbol inglés, situado na cidade metropolitana de Bolton, no Gran Manchester. Membro fundador da Football League, o Bolton tivo a súa primeira etapa de éxito na década de 1920, cando gañaron a FA Cup até en tres ocasións. Xa no ano 1958 o club consegue o seu cuarto título de copa grazas aos dous goles de Nat Lofthouse. Con todo o club pouco a pouco comezou a decaer, chegando a xogar na Fourth Division (Cuarta División) en 1987, mais volvendo á máxima categoría tan só quince anos despois, en 1995. O seu último ascenso á Premier League foi en 2001, onde se manteñen na actualidade.
Bolton Wanderers | |||
---|---|---|---|
Nome | Bolton Wanderers Football Club | ||
Alcume(s) | The Trotters | ||
Fundación | 1874 | ||
Estadio | Reebok Stadium, Bolton, Inglaterra | ||
Inauguración | 1 de setembro de 1997 | ||
Capacidade | 28.723 | ||
Presidente | Phil Gartside | ||
Adestrador | Dougie Freedman | ||
Liga | The Championship | ||
2013–14 | 14º | ||
Vestimenta | Reebok | ||
Patrocinador | 188BET | ||
Na rede | |||
http://www.bwfc.co.uk/ | |||
| |||
Na tempada 2005-06 o club xogou nunha competición europea por primeira vez, chegando á ronda de dezaseisavos de final da Copa da UEFA. Dúas tempadas despois o club repite participación nesa competición tras acadar o sétimo posto da liga inglesa, chegando esta vez a oitavos de final. O Bolton Wanderers trasladouse ao seu actual estadio, o Reebok Stadium, en 1997, tras xogar durante 102 anos en Burden Park. Cómpre destacar que o Bolton é o equipo que máis tempadas xogou na máxima categoría do fútbol inglés sen ter gañado o campionato de liga, sendo a tempada 2008–09 a súa participación número setenta.
Historia
editarFundación
editarO Bolton Wanderers foi fundado en 1874, cando estudantes da Christ Church Sunday School da cidade de Bolton, no Gran Manchester, crearon un club de lecer, co obxectivo de fomentar a práctica do deporte. Tres anos despois este novo club adoptaría o nome Bolton Wanderers. Nos seus comezos, o equipo gañou fama disputando campionatos rexionais de menor importancia, sendo o primeiro gran desafío en 1881-82, cando participou por primeira vez na Copa de Inglaterra, o principal torneo da época. A pesar dalgúns fracasos, o equipo conseguiu confirmarse como un dos máis notables da época, tanto que foi convidado a participar da primeira edición da Football League en 1888.
Até a fin do século XIX a única pasaxe memorsble para a historia do Bolton foi en 1895, cando o equipo pasou a xogar no Burnden Park, un estadio recentemente-construído que, posteriormente, ficaría coñecido como un dos grandes escenarios da historia do fútbol inglés. En campo, o Bolton só facía temporadas medianas. A pesar de non ficar ameazado pola caída, tamén nunca chegou preto das primeiras posicións.
Primeira metade do século XX
editarA situación empeoraría coa chegada do século XX, cando despois dunha mala tempada en 1901-02 acaba relegado á segunda división. Con todo, o retorno á categoría non tardou, aínda que unha vez máis non significaría batallar por títulos. Así, o Bolton comezaría a súa historia como un dos equipos "ascensor", que acostuma alternar moito de división. Os trocos só comezarían tras a paralización do fútbol na segunda metade da década de 1910, por mor do transcurso da primeira guerra mundial. No inicio dos anos 1920 o Bolton lograría as súas maiores glorias até a actualidade.
Neste período o club conquistou tres das súas catro Copas de Inglaterra. A primeira foi en 1922-23, diante dun rexistro de público histórico, 150.000 espectadores na primeira final disputada no estadio de Wembley. Con David Jack e John Smith no elenco, o equipo bateu o West Ham (nesa época en Segunda División). Tres anos despois, David Jack volvería a ser o heroe do segundo trofeo da competición, esta vez fronte o Manchester City, cun resultado de 1 a 0 con gol seu. A emoción tamén estaría presente no terceiro título. Desta vez, os responsables foron Billy Butler e Harold Blackmore, que marcaron os dous goles na vitoria por 2 a 0 sobre o Portsmouth nos quince minutos finais.
O bo momento, porén, acabaría coa chegada da década de 1930. Nese período, o Bolton descendeu novamente cara a división inferior, e o seu retorno non acontecería até a tempada 1934-35, dando inicio a vinte e nove anos consecutivos de permanencia. No entanto, estar entre os mellores non significou ser un deles, e o Bolton dificilmente conseguiu aproximarse as primeiras posicións da Liga inglesa. Curiosamente, o seu único gran momento foi deixado de lado pola situación en que aconteceu. Durante a paralización do campionato inglés por mor da segunda guerra mundial, entre os anos 1940 e 1946, os equipos continuaron en actividade disputando o que chamaban Campionato de Fútbol da Guerra. Ese torneo era dividido de acordo coas posicións xeográficas de cada equipo. En 1944-45, o Bolton vence ao Manchester United, xa nesa época un dos maiores clubs do país, na rolda norte da disputa, e no enfrontamento co Chelsea, campión da rolda sur, o equipo novamente sae vitorioso, conseguindo se campión do Campionato Fútbol da Guerra. Porén, o título non está recoñecido como un título de liga.
Co retorno das competicións, o Bolton non mostrou o mesmo desempeño, e só volvería destacar nos anos 1950. Na segunda metade desta década, o equipo conseguiu seu cuarto e último título da FA Cup. O grande artífice daquel trofeo foi o seleccionable Nat Lofthouse, así na tempada 1957-58, na final contra o Manchester United, marcou os dous goles da vitoria por 2 a 0. A xeración vencedora, como outras na historia da agrupación, duraría pouco.
Finais do século XX e actualidade
editarCon iso, nas décadas subsecuentes, o Bolton volvería á normalidade de ascensos e descensos na liga, non conseguindo nunca nin unha estabilidade na primeira división nin unha campaña razoable entre os mellores. Nos anos 1960 e 1970, o club alternou entre a segunda e a primeira división. Na década de 1980, a situación foi a peor, xa que despois dalgunhas tempadas na terceira división, o equipo chegou, en 1987, a caer na cuarta.
De aí en diante, o equipo precisou de moito esforzo para recuperar seu prestixio. Comezou a facelo en 199-93, ao eliminar o poderoso Liverpool da Copa de Inglaterra. Dous anos despois, o Bolton alcanzou novamente a primeira división. Na tempada 2007-08, despois de dúas participacións na Copa da UEFA, o Bolton tiña grandes esperanzas en disputar ben os campionatos, porén a pesar das moitas contratacións, non obtivo éxito. O equipo rematou en 16º lugar na liga inglesa, e nin chegou a sequera a poder disputar a Copa Intertoto, que lles puido dar un pase á Copa da UEFA.
Xogadores
editarCadro actual
editarCadro actualizado a 30 de xaneiro de 2010.[1]
|
|
Cedidos
editar
|
|
Récords de xogadores
editarEstatísticas a 24 de maio de 2009. Os xogadores en letra grosa seguen a xogar actualmente no Bolton Wanderers.
Partidos xogados
editar# | Nome | Período | Aparicións | Goles |
---|---|---|---|---|
1 | Eddie Hopkinson | 1952–1970 | 578 | 0 |
2 | Roy Greaves | 1965–1980 | 575 | 66 |
3 | Alex Finney | 1922–1937 | 530 | 2 |
4 | Warwick Rimmer | 1960–1975 | 528 | 17 |
5 | Bryan Edwards | 1947–1965 | 518 | 8 |
6 | Ted Vizard | 1910–1931 | 512 | 70 |
7 | Paul Jones | 1970–1983 | 506 | 41 |
8 | Nat Lofthouse | 1946–1960 | 503 | 285 |
9 | Roy Hartle | 1952–1966 | 499 | 11 |
10 | Joe Smith | 1908–1927 | 492 | 277 |
Máximos goleadores
editar# | Nome | Período | Goles | Aparicións | Goles por partido |
---|---|---|---|---|---|
1 | Nat Lofthouse | 1946–1960 | 285 | 503 | 0.567 |
2 | Joe Smith | 1908–1927 | 277 | 492 | 0.563 |
3 | David Jack | 1920–1928 | 161 | 295 | 0.546 |
4 | Jack Milsom | ????–???? | 153 | ??? | ??? |
5 | Ray Westwood | 1928–1947 | 144 | 301 | 0.478 |
6 | Willie Moir | 1943-1955 | 134 | 325 | 0.412 |
7 | John Byrom | 1966–1976 | 130 | 304 | 0.428 |
8 | Harold Blackmore | 1927–1932 | 122 | ??? | ??? |
9 | Neil Whatmore | 1973-1981/1982-1983/1983-1984/1987-1988 | 121 | 294 | 0.412 |
10 | John McGinlay | 1992–1997 | 118 | 245 | 0.482 |
Galardóns individuais
editar- Máximo goleador de Europa
Os seguintes xogadores foron os máximos goleadores de toda Europa (antes da instauración en 1968 do premio Bota de Ouro) mentres xogaban para o Bolton Wanderers:
- Samuel Marsh (26 goles) – 1905
- Albert Shepherd (26 goles) – 1906
Palmarés
editarNacional
editarLiga
editar- Second Division (hoxe First Division): 3 (1)
- Third Division: 1
Copas
editarNotas
editar- ↑ "Profiles". Arquivado dende o orixinal o 16 de xaneiro de 2009. Consultado o 25 de febreiro de 2010.