Berta de Kent
Berta de Kent, Santa Berta ou Santa Aldeberga (c. 565 - c. 612) foi unha princesa franca da dinastía merovinxia para converterse na raíña de Kent ao casar co rei pagán Aethelberht de Kent no 580. A súa influencia levou á cristianización da Inglaterra anglosaxoa. Posteriormente foi canonizada como santa debido ao seu papel relixioso na historia inglesa.
  | |
| Nome orixinal | (en) Bertha |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | c. 565 Neustria, Francia |
| Morte | c. 612 (46/47 anos) Canterbury, Reino Unido |
| Relixión | Cristianismo |
| Actividade | |
| Ocupación | consorte |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 1 de maio |
| Outro | |
| Título | Frank princess (en)  Raíña de Kent |
| Familia | Dinastía Merovinxia |
| Cónxuxe | Adalberto de Kent |
| Fillos | Eadbald de Kent, Etelburga de Kent |
| Pais | Cariberto I e Ingoberga |
| Irmáns | Berteflede Clothilde |
| Descrito pola fonte | Dictionary of National Biography The Nuttall Encyclopædia >>>:Bertha, St. Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
 | |
Traxectoria
editarBerta foi criada preto de Tours, filla do rei de París Cariberto I e da súa esposa Ingoberga.[1] Cando casou con Aethelbert no 580 puxo como condición que se lle permitise practicar a súa relixión,[2] polo que levou ao seu capelán, Liudhard, con ela a Inglaterra. Unha antiga igrexa romana foi restaurada para Berta nas aforas da cidade de Canterbury e dedicouna a San Martiño de Tours, sería a capela privada da raíña Berta antes de que Agostiño chegase de Roma. A actual Igrexa de San Martiño continúa no mesmo lugar, incorporando a muralla romana da igrexa orixinal no coro.
O papa Gregorio I enviou unha misión dirixida por Agostiño de Canterbury, para restaurar o cristianismo a Inglaterra en 596. A acollida favorable da misión á súa chegada en 597 debeuse na súa maioría á influencia de Berta. Sen o seu apoio e a boa vontade de Aethelberht, os asentamentos monásticos e a catedral probablemente se construíran noutro lugar. En 601, o papa Gregorio dirixiu unha carta a Berta, na que a eloxiou moito pola súa fe e coñecemento das letras.[2]
Os rexistros anglosaxóns indican que Berta tivo dous fillos: Eadbald de Kent e Aethelburg de Kent. Ela é nomeada nas xenealoxías de varios dos relatos medievais da "Lenda Real de Kent".
A data da súa morte, posiblemente 612, está en disputa.[3][2]
Notas
editar- ↑ "Gregory of Tours, History of the Franks, Book 4". Fordham.edu (en inglés). Consultado o 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Wace, Henry; Piercy, William C. "Bertha, wife of Ethelbert, King of Kent". A Dictionary of Early Christian Biography and Literature to the End of the Sixth Century (en inglés). ISBN 1-56563-460-8.
- ↑ "Santa Bertha, reinas y abadesas". preguntasantoral.blogia.com (en castelán). Archived from the original on 11 de maio de 2009. Consultado o 2022.