Bernardo Mateo Sagasta

Bernardo Mateo Sagasta Echeverría, nado en Pontevedra o 21 de setembro de 1866 e finado o 2 de novembro de 1937, foi un enxeñeiro agrónomo e político galego.

Bernardo Mateo Sagasta

Biografía
Nacemento	21 de setembro de 1866 Pontevedra, España
Morte	2 de novembro de 1937 (71 anos)
Lugar de sepultura	camposanto de San Isidro 40°24′01″N 3°43′47″O
Deputado das Cortes
Actividade
Ocupación	político, enxeñeiro agrónomo
Partido político	Partido Liberal Fusionista
Membro de	Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas e Naturais (1916–1937)
Familia
Pai	Pedro Mateo Sagasta
Parentes	Práxedes Mateo Sagasta, curmán entregue

Traxectoria

Fillo de Pedro Mateo Sagasta Escolar. Foi Inspector xeral do Corpo de Enxeñeiros Agrónomos, e director da Escola especial do seu Corpo. Presidente da Asociación de Enxeñeiros Agrónomos. Vocal da Comisión permanente de Pesas e Medidas e do Consello Superior de Agricultura, Industria e Comercio. Delegado de España en varios congresos internacionais. Director xeral do Instituto Xeográfico e Estatístico e de Correos e Telégrafos (1910-1913).

Foi Ministro de Facenda interino durante a ausencia de Ángel Urzáiz no verán de 1905. Membro da Real Academia das Ciencias Exactas, Físicas e Naturais.

Membro do Partido Liberal, foi elixido deputado polo distrito de Caldas de Reis nas eleccións de 1893. Continuou representando o distrito nas sucesivas eleccións ata 1923.

Convencido de que Miguel Primo de Rivera quería destruír o Expediente Picasso -informe redactado polo xeneral Juan Picasso González, destinado no Consello Supremo de Guerra e Mariña, en relación aos feitos acontecidos na Comandancia Xeral de Melilla nos meses de xullo e agosto de 1921: o chamado Desastre de Annual e o abandono das posicións- Mateo Sagasta rescatou o expediente dos arquivos e ocultouno na Escola Especial de Enxeñeiros Agrónomos, da que era director. Alí permaneceu ata a chegada da Segunda República, cando devolveu o Expediente ao Congreso en 1931.

Obras

• Importancia del agua en la agricultura, discurso leido en la Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas y Naturales y contestación de Joaquín María Castellarnau, Madrid, Imprenta Renacimiento, 1916.