Beira Alta
A Beira Alta é unha antiga provincia portuguesa, creada, en 1832, pola subdivisión da antiga provincia da Beira, pasando a ser constituída polas comarcas de Viseu, Lamego e Trancoso. A provincia dispuña dun representante do goberno central - o prefecto - e dun órgano electo localmente - a xunta xeral de provincia. Nas comarcas que non acollían a capital de provincia, existían subprefectos, que representaban o prefecto.
Na reforma administrativa de 1835, o país foi dividido en distritos. A Provincia da Beira Alta mantívose, aínda que só como unidade estatística e de referencia rexional. Os seus límites correspondíanse cos do distrito de Viseu.
A Beira Alta foi restaurada como unidade administrativa en 1936, incluíndo, ademais do distrito de Viseu, o distrito da Guarda. Esta nova división en provincias baseouse nun estudo xeográfico que dividía, Portugal Continental, en 13 "rexións naturais", entre elas, a Beira Alta e a Beira Transmontana. A nova provincia da Beira Alta foi creada pola unión daquelas dúas rexións naturais.
As provincias de 1936 practicamente nunca tiveron qualquer atribucións prácticas, e desapareceron do vocabulario administrativo (aínda que non do vocabulario cotián dos seus habitantes) coa entrada en vigor da Constitución de 1976.
Limitaba ao norte con Tras os Montes e Alto Douro, ao noroeste co Douro Litoral, ao oeste e suroeste coa Beira Litoral, ao sur coa Beira Baixa e ao leste co estado español, concretamente coa provincia de Salamanca, na actual comunidade de Castela e León.
Estaba constituída por 32 concellos, integrando a práctica totalidade dos distritos da Guarda e Viseu e tamén dous concellos do leste do distrito de Coímbra. Tiña a súa capital na cidade de Viseu.Cidades principais: Guarda e Viseu.
- Distrito de Coímbra: Oliveira do Hospital, Tábua.
- Distrito da Guarda: Aguiar da Beira, Almeida, Celorico da Beira, Figueira de Castelo Rodrigo, Fornos de Algodres, Gouveia, Guarda, Manteigas, Mêda, Pinhel, Sabugal, Seia, Trancoso.
- Distrito de Viseu: Carregal do Sal, Castro Daire, Mangualde, Moimenta da Beira, Mortágua, Nelas, Oliveira de Frades, Penalva do Castelo, Penedono, Santa Comba Dão, São Pedro do Sul, Sátão, Sernancelhe, Tarouca, Tondela, Vila Nova de Paiva, Viseu, Vouzela.
Para algúns xeógrafos, esta provincia, xunto á Beira Baixa, e por veces até, coa inclusión da Beira Trasmontana, formaba unha unidade xeográfica maior: a Beira Interior.
Actualmente, o seu territorio atópase repartido polas rexións Norte e Centro, pertencendo á primeira parte da subrexión do Douro (concellos de Moimenta da Beira, Penedono, Sernancelhe e Tarouca), e á segunda a totalidade das subrexións da Beira Interior Norte, a Cova da Beira, o Dão-Lafões así como unha pequena parte do Piñal Interior Norte (por abarcar no seu territorio os dous concellos do distrito de Coímbra pertencentes á Beira Alta).