Wikipedia

Beatrice Vio

esgrimista italiana

Beatrice Maria Adelaide Marzia Vio, coñecida como Bebe Vio, nada en Venecia o 4 de marzo de 1997, é unha esgrimista italiana en cadeira de rodas. Foi campioa de Europa en 2014 e 2016, campioa do mundo en 2015 e 2017, e campioa paralímpica en 2016 na categoría B de florete.

Infotaula de personaBeatrice Vio

(2018) Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(it) Vio Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento4 de marzo de 1997 Editar o valor em Wikidata (27 anos)
Venecia, Italia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeItalia Editar o valor em Wikidata
Lateralidademanicho Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónwheelchair fencer (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaRepública Popular da China Editar o valor em Wikidata
Nacionalidade deportivaItalia Editar o valor em Wikidata
Deporteesgrima em cadeira de rodas (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios
Páxina webbebevio.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm9259604 Rottentomatoes: celebrity/bebe_vio
Facebook: BeatriceVioOfficialPage Twitter: viobebe Instagram: bebe_vio Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Inicios editar

Bebe Vio naceu en Venecia en 1997, segunda de tres irmáns, e foi criada en Mogliano Veneto.[1]

A finais de 2008, cando tiña once anos, tivo unha meninxite severa que lle provocou unha infección pola que posteriormente lle foron amputadas ambas as pernas dende o xeonllo, e os dous brazos dende o antebrazo.[2] Despois de máis de tres meses de rehabilitación intensiva foi capaz de volver a deporte.[3]

Na súa infancia tivo tres paixóns, que bautizou como "os tres S": escola (scuola en italiano), esgrima (scherma), que comezou a practicar aos cinco anos, e scouting (scoutismo).[1][4]

Carreira deportiva editar

Vio foi campioa de esgrima en cadeira de rodas. Emprega unha prótese especial para soster o seu florete, loitando dende o ombreiro. Baixo o adestramento de Federica Berton e Alice Esposito, participou na primeira competición de esgrima en cadeira de rodas en 2010.[5] A súa experiencia inspirou os seus pais na fundación da organización sen ánimo de lucro Art4sport Onlus, que promove o deporte entre persoas novas amputadas.

Nos Xogos Paralímpicos de Londres 2012 aínda era moi nova para participar, mais foi escollida como abandeirada para a cerimonia de apertura despois dunha campaña en liña onde máis de 1000 persoas enviaron un correo electrónico ao Comité Paralímpico Internacional para apoiar a súa candidatura.[6]

No mesmo ano, con quince anos de idade, uniuse á selección italiana de esgrima en cadeira de rodas. En 2013 gañou a súa primeira Copa Mundial en Montreal despois de derrotar a medallista olímpica de prata Gyöngyi Dani. Por esta participación, foi nomeada atleta paralímpica do mes polo Comité Paralímpico Internacional.[7]

A inicios da tempada 2013–2014, deteu os seus adestramentos para concentrarse nos seus estudos, aínda que regresou en xuño e gañou os torneos individual e como equipo do Campionato Europeo.[8] Ao final do ano, o Comité Paralímpico Italiano outorgoulle o recoñecemento de "Atleta Italiana Paralímpica do Ano", un título compartido con Oxana Corso.[9] En 2015, converteuse en campioa mundial despois de derrotar a Dani 15–4 na final.[10] Foi nomeada embaixadora para a Expo de Milán 2015 e publicou a súa autobiografía Mi hanno regalato un sogno.[11][12]

Na tempada 2015-2016, recibiu o Premio Mangiarotti do Comité Olímpico Italiano.[13] Gañou o seu segundo título europeo en Casale Monferrato, vencendo a rusa Irina Mishurova.[14] En xullo perdeu na final da Copa Mundial en Varsovia contra a rusa Viktoria Boykova, co que finalizou a súa serie de once vitorias consecutivas en eventos de Copas Mundiais.[15] Aínda así, cualificouse para os Xogos Paralímpicos de Río de Xaneiro 2016 como a esgrimista mellor clasificada na súa categoría.[16] En Río resultou campioa invicta, gañando os cinco encontros por equipos por 5-0. Na final enfrontouse á chinesa Jingjing Zhou. O combate foi interrompido cando a punta do florete da súa rival entrou accidentalmente na súa máscara. Despois de aplicarlle xeo, gañou 15-7, recibindo así a medalla paralímpica de ouro.[4][17]

Recibiu o Premio de América da Fundación Italia-Estados Unidos en 2018.

Activismo editar

Por mor da súa enfermidade e da súa recuperación, Vio converteuse nunha "defensora da vacinación temperá".

Notas editar

  1. ↑ 1,0 1,1 Costa, Diego (12 de xuño de 2014). "Bebe Vio, che ha battuto la Vezzali cambiando la sopravvivenza in vita" (en italiano). 
  2. ↑ "One year on: Wheelchair fencing star Bebe Vio". 31 de agosto de 2013. 
  3. ↑ Pisapia, Luca (11 de xuño de 2012). "Tirare di scherma con quattro protesi, è Beatrice Vio tedofora alle Paralimpadi" (en italiano). 
  4. ↑ 4,0 4,1 Gorney, Cynthia (novembro 2017). "Why Vaccines Matter". p. 134. 
  5. ↑ "Beatrice Vio". 31 de agosto de 2013. 
  6. ↑ "Paralimpiadi. Bebe Vio, a Londra a furor di popolo. Niente gare, ma il futuro è suo" (en italiano). Redattore Sociale. 3 de agosto de 2012. 
  7. ↑ "Beatrice Vio - Athlete of the Month May 2013". maio de 2013. Arquivado dende o orixinal o 17 de abril de 2019. Consultado o 13 de novembro de 2020. 
  8. ↑ "Scherma, agli Europei l'Italia ha il sorriso di Beatrice Vio" (en italiano). Rai News. 10 de xuño de 2014. 
  9. ↑ "Beatrice Vio premiata con l'Italian Paralympic Award 2014" (en italiano). Italian Fencing Federation. 9 de outubro de 2014. 
  10. ↑ Carlino, Maddalena (22 de setembro de 2015). "Niente è impossibile. Bebe Vio, l’oro paralimpico del fioretto ci racconta “come fare la differenza”" (en italiano). L'Unità TV. 
  11. ↑ Sogliani, Marina (9 de abril de 2015). "La campionessa di scherma Beatrice Vio sarà Ambassador di Expo Milano 2015" (en italiano). 
  12. ↑ "Beatrice "Bebe" Vio: "Mi hanno regalato un sogno"" (en italiano). 14 de decembro de 2015. 
  13. ↑ Silvia Galimberti (25 de febreiro de 2016). "Il premio "Mangiarotti" assegnato all'imbattibile Vio" (en italiano). 
  14. ↑ Claudio Arrigoni (18 de maio de 2016). "Non si ferma mai. Oro europeo 2016 per Bebe Vio" (en italiano). 
  15. ↑ Gennari, Alessandro (11 de julio de 2016). "Varsavia: argento per Bebe, si interrompe la striscia vicente" (en italiano). 
  16. ↑ "Federscherma - Giochi Paralimpici Rio2016 - Ecco la delegazione azzurra: sette Italiani in pedana dal 12 al 16 settembre" (en italiano). Italian Fencing Federation. 18 de xullo de 2016. 
  17. ↑ "Victory for Vio in wheelchair fencing foil event". International Paralympic Committee. 14 de setembro de 2016. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Beatrice_Vio&oldid=6557105»