Baralla inglesa
A baralla inglesa é un conxunto de cartas formado por 52 unidades divididas en catro paus e 2 comodíns.
A baralla inglesa ten a súa orixe na baralla francesa, pero está máis estendida. Xunto coa baralla española, é un dos xogos de cartas máis utilizados no mundo e emprégase en xogos como o continental, o bridge, a canasta e o poker.
Características da baralla inglesa actual
editarA baralla divídese en catro paus, dous vermellos e dous negros:
- ♠ → Picas.
- ♥ → Corazóns.
- ♦ → Diamantes (ou rombos).
- ♣ → Trevos.
Cada pau está formado por 13 cartas, das que 9 son números e 4 letras. Ordénanse de menor a maior "rango" do seguinte xeito: A, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, J, Q, K. As cartas con letras de cada pau presentan letras orixinariamente derivadas da primeira letra do nome en inglés da carta que representa: A (ace ou ás), J (jack ou sota), Q (queen ou raíña), K (king ou rei).
Os dous comodíns chámanse jokers (singular joker), un é de cor (amarelo, azul e vermello) e o outro é branco e negro.
O ás ten valor ambivalente en moitos xogos, aínda que está colocado na posición máis baixa que o 1 pode ter tamén o valor máis alto (por exemplo nas escaleiras do poker).
|
Este artigo é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
|
Notas
editarVéxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Baralla inglesa |
Outros artigos
editarLigazóns externas
editar- Ligazóns entre poker-card-game.