A illa de Baluan (antes coñecida como illa Saint Patrick) é a illa máis meridional do grupo Illas do Almirantado que constitúe a maioría da provincia de Manus en Papúa Nova Guinea. Pertence ás Illas Pam, un subgrupo insular ao sur da Illa Lou. Está formado a partir dun volcán extinto, tamén chamado Baluan.

Baluan
Localización da illa
Situación
PaísPapúa Nova Guinea Papúa Nova Guinea
ArquipélagoIllas do Almirantado
MarOcéano Pacífico
Coordenadas2°33′S 147°17′O / -2.550, -147.283Coordenadas: 2°33′S 147°17′O / -2.550, -147.283
Xeografía
XeoloxíaIlla volcánica
Superficie14 km²
Longura máxima5´5 km.
Largura máxima3´9 km.
Perímetro16 km.
Punto máis alto250 m. cráter do Saboma
Demografía
CapitalMok
Poboación1910 (censo 2011)

Xeografía editar

 
Mirando cara á costa de Baluan

Baluan está formado por un estratovolcán do Plistoceno cun gran cráter no cumio e varias aberturas nas abas, algunhas das cales poderían ser da idade do Holoceno. Baluan erupcionou rochas basalticas en vez de rochas riolíticas como os seus veciños. Varias pequenas illas formadas por restos de conos están localizadas a 1 kilometre (0,62 mi) da costa norte. A actividade xeotérmica obsérvase nas zonas costeiras. [1] A actividade volcánica é evidente a partir das fontes de auga quente que emerxen preto da costa e que están maiormentee cubertas pola marea. Hai un arrecife que rodea a illa e impide que o mar dane a costa.

O cráter do Saboma é o punto máis alto da illa, a 254 metres (833 ft) sobre o nivel do mar. Forma o bordo do cráter do volcán inactivo no medio da illa. Ten un ancho máximo de aproximadamente 2 kilometres (1,2 mi). Os lados do cráter son densamente boscosos. Nos lados leste e sur da illa hai varias praias.

A montaña Batapona, que ten unha altitude de 150 metres (490 ft), está situada no bordo norte da illa e está formada por un bordo arqueado e un cono piroclástico.

Hai un informe non confirmado dunha erupción preto da illa en 1931 procedente dun respiradero submarino. [1] Pola contra, esta confirmado que o achegado volcán St.Andrew Strait, á beira da veciña illa Lou, erupcionou entre 1953 e 1957, o que creou a próxima illa Tuluman.[2]

Estilo de vida editar

Demografía editar

Hai varios asentamentos en Baluan, incluídos Mouk, Lipan, Sone e Parioi, que segundo o Censo nacional de 2011 teñen unha poboación combinada de 1.910 habitantes. [3] A illa está situada dentro da Rexión de goberno local de Balopa (illas Baluan, Lou, Pam). Unha porción significativa da poboación de Baluan vive fóra da illa para traballar nas zonas urbanas. [4] Na illa fálanse as linguas de Titan e Baluan-Pam, coñecidas tamén localmente como Paluai, ademais de Tok Pisin.

 
Intérpretes de Baluan participantes no Festival Confolens de Francia no 2004

Cultura editar

A principios do século XX, toda a poboación converteuse ao cristianismo, sendo as dúas seitas principais o Catolicismo e os Adventistas do Sétimo Día. O Tok Pisin úsase normalmente para os servizos da Igrexa. Non obstante, o cristianismo opera paralelo a outros sistemas de crenzas tradicionais, que se relacionan principalmente coa enfermidade e a sanación. Moitas persoas baluuanas son membros da Igrexa Unida Cristiá Nativa Baluan, fundada en 1946 por Paliau Maloat. A creación desta denominación respondeu á opresión baixo a administración colonial de Australia.[5][6]

O Festival Cultural Balopa ten lugar en Baluan, que é o evento cultural máis grande da illa e tamén participan as illas veciñas Lou e as Illas Pam.[7] O día de aninovo de cada ano aparece no ceo nocturno un conxunto de luces brillantes. Dise que as cores destas luces indican o bo que será o ano seguinte. Nun mal ano, onde as luces son vermellas e brancas por exemplo, pode haber máis enfermidade e máis persoas maiores poden falecer. Este fenómeno ocorreu desde polo menos mediados do século XX e actualmente non ten unha explicación científica.[8]

 
Unha casa arbustiva en Baluan

Asentamentos editar

Un dos principais asentamentos da illa é Mouk, situado no extremo norte da illa, que tiña unha poboación de 341 no censo nacional de 2011. [3] A xente de Mouk é pescadora e mariñeira. tradicionalmente falantes de titán e foron convidados á illa a finais dos anos 40, mudándose da pequena illa próxima do mesmo nome. [4] Antes diso, tiñan a súa orixe en Pere na costa sur. de Illa Manus.[9] Especúlase que foron invitados á illa para protexerse contra outros grupos que falan titán, situados na costa sur da illa Manus e das Illas M'Buke, como eran coñecidas polas súas incursións en illas distantes. [10]

Na época precolonial, as aldeas actuaban como unidades políticas, consistentes en múltiples grupos con antepasados ​​comúns. As casas de alto status e o seu líder chamábanse "lapan". As disputas entre grupos poderían resolverse mediante guerra ou mediante a preparación dunha gran festa, que tardaría varios anos en prepararse.

A maioría dos asentamentos están na costa.[11] As casas constrúense elevadas do chan, ás veces cunha terraza. Xeralmente úsase un edificio separado para cociñar. As parcelas con horta e xardín xeralmente non se colocan xunto ás casas. As liñaxes familiares posúen a súa terra para crear xardíns, pero esta información pode ser difícil de atopar.[12] As rochas negras de basalto atopadas no chan da illa utilizáronse para construír muros de pedra en toda a illa, que rodean xardíns e xacementos antigos. [10]

Economía editar

Como un terzo da poboación de Baluan non vive na illa, as remesas son unha importante fonte de ingresos para os que viven na illa. Esta práctica aumentou significativamente o nivel de vida en Baluan co paso do tempo. A maioría da xente na illa vive un estilo de vida baseado na subsistencia, non obstante, hai mercados na illa para mercar mercadorías nas tendas. Pódese atopar unha selección máis ampla de mercancías nas tendas de Lorengau. Aínda que hai plantacións de cacao e coco na illa, non sempre exportan, xa que o custo da gasolina para transportar os produtos ao continente xera gastos adicionais.

Educación editar

A educación primaria estableceuse na illa en 1951.[13] Hai tres escolas elementais e unha escola primaria situadas en Lipan. A partir do terceiro grao todas as ensinanzas teñen lugar en inglés. Para continuar na escola secundaria, os estudantes teñen que ir de Baluan a Lorengau ou ir a outro lugar. A educación é moi valorada na sociedade baluá, debido ao coñecemento occidental que ofrece e ás oportunidades de emprego fóra de Baluan que a acompañan.

 
Mapa topográfico de Baluan de 1957

Agricultura editar

Os principais alimentos da illa son o peixe e as verduras cultivadas no chan volcánico. Cuberto de rochas de basalto negro, o chan é máis fértil que o que se atopa na maioría das illas do arquipélago. Baluan está rodeado de arrecifes de coral, que fornecen peixes, crustáceos e tartarugas mariñas, que se poden capturar pola súa carne. As condicións ambientais de Baluan na época precolonial fixeron e seguen permitindo un estilo de vida baseado na subsistencia. Nas grandes hortas a xente cultiva taro, ñame, papaia, plátano, batata, piña, cana de azucre e millo. A froita do pan, a manga e os cocos pódense obter a partir de árbores que medran en toda a illa. Os ovos dun paxaro coñecido como galiñas brancas tamén son apañados para o seu consumo.[14] A illa non ten auga doce, polo tanto a auga potable debe obterse capturando auga de choiva.

Notas editar

  1. 1,0 1,1 "Programa global de vulcanismo | Baluan". volcano.si.edu. Consultado o 2019-06-02. 
  2. "Programa global de vulcanismo | Estreito de San Andrés". volcano.si.edu. Consultado o 2019-06-02. 
  3. 3,0 3,1 "Wild Profile Profile Rexión das Illas". Oficina Nacional de Estatística. Arquivado dende o orixinal o 08 de agosto de 2020. Consultado o 26 de outubro de 2020. 
  4. 4,0 4,1 Otto, Ton (1992-06). "THE WAYS OF KASTAM : TRADITION AS CATEGORY AND PRACTICE IN A MANUS VILLAGE". Oceania (en inglés) 62 (4): 264–283. doi:10.1002/j.1834-4461.1992.tb00357.x. Arquivado dende o orixinal o 15 de febreiro de 2021. Consultado o 26 de outubro de 2020. 
  5. "Movemento Paliau - provincia de Manus, Papúa Nova Guinea". pngbuai.com. Consultado o 2019-06-02. 
  6. "Igrexa Unida Cristiana Nativa de Baluan". 6 de outubro de 2006. Arquivado dende o orixinal o 06 de outubro de 2006. Consultado o 26 de outubro de 2020. 
  7. Dalsgaard, Steffen; Nielsen, Morten (2015). Time and the field (en inglés). ISBN 978-1-78533-088-9. OCLC 1100874365. 
  8. Brooksbank, John (January 2001). "Mysteries of Manus". Paradise Magazine. 
  9. Crocombe, RG (1965). The M'Buke Co-operative Plantation. Canberra: New Guinea Research Unit, Australian National University. p. 48. 
  10. 10,0 10,1 Otto, Ton (1991). The Politics of Tradition in Baluan Social Change and the Construction of the Past in a Manus Society. 
  11. Schokkin, Gerda Hendrike (2010). "The Paluai language of Baluan Island – A brief preliminary overview". The Cairns Institute. p. 5. Arquivado dende o orixinal |url= incorrecto (Axuda) o 25 de xullo de 2013. Consultado o 26 de outubro de 2020. 
  12. Schokkin, Gerda Hendrike (2010). "The Paluai language of Baluan Island – A brief preliminary overview". The Cairns Institute. p. 7. Arquivado dende o orixinal |url= incorrecto (Axuda) o 25 de xullo de 2013. Consultado o 26 de outubro de 2020. 
  13. Population, reproduction, and fertility in Melanesia (1st pbk. ed ed.). New York: Berghahn Books. 2008. ISBN 978-1-84545-269-8. OCLC 58043264. 
  14. Schokkin, Gerda Hendrike (2010). "The Paluai language of Baluan Island – A brief preliminary overview". The Cairns Institute. p. 4. Arquivado dende o orixinal |url= incorrecto (Axuda) o 25 de xullo de 2013. Consultado o 26 de outubro de 2020. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar