Bacan

Bacan (pronunciado "bachán") é unha illa da provincia indonesia das Molucas do Norte, situada a 0°13'- 0°55' S. e 127°22'- 128° E. Está separada da península suroeste de Halmahera polo estreito de Patinti. Ó norte sitúanse as illas de Kayoa, Makian, Ternate e Tidore.

Bacan
Localización da illa
Situación
País	Indonesia
Arquipélago	Molucas
Mar	Océano Pacífico
Coordenadas	0°37′S 127°31′L
Xeografía
Superficie	1.898 km²
Perímetro	297´3 km
Punto máis alto	2 111 m. Monte Labuha
Demografía
Capital	Labuha
Poboación	13.000 (censo 2010)

Ten cerca de 1 900 km² de superficie e 13 000 habitantes. A principal cidade de Bacan é Labuha, na parte occidental. O sur da illa é montañoso e o punto máis elevado ten 2 111 m de altitude. A súa forma é moi irregular, a semellanza doutras illas próximas.

Bacan forma, en conxunto cas illas de Kasiruta ao noroeste, Mandioli ao oeste, e outras 80, o arquipélago de Bacan.

O interior de Bacan está pouco poboado. Os habitantes do litoral son indíxenas. Os Sirani (de nasrani, "cristiá" en lingua malaia, din ser descendentes de portugueses), malaios, papúas e inmigrantes doutras illas.

A illa ten un grande interese para a zooloxía debido á gran biodiversidade.

Historia

Bacan foi un sultanato. O interese dos europeos por Bacan era debido á súa posición estratéxica, que permitía o control do comercio de especias que florecía en Ternate, Tidore e Halmahera. A illa en si non dispón de moitos recursos naturais interesantes.

En 1558, os portugueses construíron un forte. En 1609, a VOC (Compañía Holandesa das Indias Orientais) tomouno.

En 1882, os neerlandeses comezaron a explorar a illa, sen éxito, debido á pobreza do solo e da falta de man de obra.

En 1889, foi substituída a monarquía por un consello de xefes tradicionais.

O Sultán de Bacán perdeu moito do seu poder coa chegada dos colonizadores europeos, e a que mantivo perdeuse coa independencia de Indonesia logo da segunda guerra mundial.

Véxase tamén