Arnulfo de Carintia

Arnulfo de Carantania (en alemán Arnulf von Kärnten), nado arredor de 850 e finado en Ratisbona o 8 de decembro de 899, foi margrave de Carantania, rei da Francia Oriental e de Lotarinxia e emperador carolinxio (ou de Occidente).

Arnulfo de Carintia

Biografía
Nacemento	c. 850 valor descoñecido
Morte	8 de decembro de 899 (48/49 anos) Ratisbona, Alemaña
Causa da morte	ictus
Lugar de sepultura	St. Emmeram's Basilica (en) St. Emmeram's Abbey (en)
Rei de Italia
897 – 899 ← Lamberto II de Spoleto – Berengario I de Italia →
Emperador de occidente
896 – 899 ← Guido III de Spoleto – Lois III o Cego →
4º Rei de Francia Oriental
887 – 899 ← Carlos III o Gordo – Lois IV de Alemaña →
Duke of Carinthia (en)
880 – 887 – Leopoldo da Baviera (pt)  →
Actividade
Ocupación	monarca
Carreira militar
Conflito	Battle of Leuven (en)
Familia
Familia	Dinastía Carolinxia
Cónxuxe	Ota (888 (Gregoriano)–)
Parella	Winburg Ellinrat
Fillos	Ellinrat  () Ellinrat Ratoldo de Italia  () Zuentiboldo  () Winburg Lois IV de Alemaña  () Ota
Pais	Carlomán de Baviera   e Liutswind
Sinatura
Descrito pola fonte	Vlastenský slovník historický Allgemeine Deutsche Biographie Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Traxectoria

Arnulfo foi fillo natural do rei Carlomán e de nai eslovena, Litswinde, filla do conde Eberhard de Carantania (Carintia), de onde lle vén o seu sobrenome.

Despois de ser deposto o seu tío o emperador Carlos III o Gordo, converteuse en rei da Francia Oriental e de Lotarinxia (887).

Obtivo unha vitoria fronte aos viquingos na batalla de Lovaina en setembro de 891. Arnulfo invadiu Italia no ano 896. Co seu regreso a Alemaña en 896, Arnulfo descubriu que a súa mala saúde implicou que fose incapaz de tratar cos problemas referentes ao seu reinado. Italia perdeuse e cabaleiros de Moravia e Hungría estaban a saquear as súas terras continuamente; ademais, a Lotarinxia estaba en rebelión contra o seu fillo Zuentiboldo. Tamén se viu afectado pola ascendente violencia e as loitas de poder entre a baixa nobreza alemá.

No ano 898, o emperador Lamberto foi derrotado por Berengario de Friúl que cobizaba o trono de Italia e morreu asasinado. Vacante o título imperial, Arnulfo logrou ser designado emperador.

O 8 de decembro de 899 Arnulfo de Carintia morreu en Ratisbona e sucedeuno como rei da Francia Oriental o seu fillo Luís IV, o Neno, que tivo coa súa esposa Ota (f. 903). Cando o seu único fillo lexítimo, Luís o Neno, morreu en 911 á idade de 17 ou 18 anos, a rama oriental (alemá) da casa de Carlomagno deixou de existir. Arnulfo fixo que a nobreza tamén recoñecese os dereitos dos seus fillos ilexítimos Zuentiboldo e Ratoldo como sucesores seus. Zuentiboldo, a quen fixera rei de Lotarinxia en 895, seguiu gobernando alí ata o ano seguinte (900).

Arnulfo está enterrado na basílica de santo Emmeram en Ratisbona, que actualmente se coñece como Schloss Thurn und Taxis, o palacio dos príncipes de Thurn und Taxis.

Véxase tamén

Bibliografía

• Duckett, Eleanor (1968). Death and Life in the Tenth Century. Ann Arbor: University of Michigan Press.
• Comyn, Robert. History of the Western Empire, from its Restoration by Charlemagne to the Accession of Charles V, Vol. I. 1851
• Bryce, James, The Holy Roman Empire, MacMillan. 1913
• Mann, Horace, K. The Lives of the Popes in the Early Middle Ages, Vol III: The Popes During the Carolingian Empire, 858–891. 1925
• Mann, Horace, K. The Lives of the Popes in the Early Middle Ages, Vol IV: The Popes in the Days of Feudal Anarchy, 891–999. 1925