Antonia Rodríguez López
Antonia Rodríguez López, nada en Soulecín (Santigoso, O Barco de Valdeorras) o 6 de xaneiro de 1925 e finada en París o 7 de setembro de 2012, foi unha guerrilleira antifranquista galega.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 6 de xaneiro de 1925  Soulecín, España |
| Morte | 7 de setembro de 2012 (87 anos) París, Francia |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | política |
| Lingua | Lingua castelá |
| Carreira militar | |
| Conflito | Guerra civil española |
| Familia | |
| Irmáns | Consuelo Rodríguez López e Alfonso Rodríguez López |
Traxectoria editar
Filla de Domingo Rodríguez Fernández e Amalia López, un dos seus irmáns, Rogelio, pasouse ao Exército republicano. Isto trouxo consigo o encarceramento do pai e doutro irmán, que pasaron seis meses na prisión do Barco. O 18 de outubro de 1939 os seus pais foron fusilados en Soulecín, e os seus catro irmáns fuxiron ao monte, onde caeron en combate coas forzas franquistas entre 1941 e 1949. Coa súa irmá Consuelo Rodríguez López (Chelo) actuaron como axentes do Servizo de Información Republicana (SIR), como enlaces coa guerrilla,
Antonia e Chelo estiveron encarceradas no Barco, Ponferrada e León. E ao comprobar que perigaba a súa vida, escaparon para o monte, á denominada Cidade da Selva, situada nos montes da Serra do Eixo (Carballeda de Valdeorras), onde se encontraba o campamento base dos guerrilleiros. Alí continuaron a súa relación cos guerrilleiros asturianos César e Arcadio Ríos Rodríguez.
Tiveron que fuxir en xullo de 1946, cando as forzas franquistas descubriron o campamento. Antonia e Chelo Rodríguez ocultáronse en casas de apoio de Ourense e O Bierzo, ata que se tiveron que separar en Berlanga del Bierzo (León), en 1947, despois de chegar á conclusión de que xa houbera "demasiadas mortes na familia".
Antonia marchou co guerrilleiro César Ríos. Conseguiron embarcar para Francia en outubro de 1948, en Luanco (Asturias), e dous días despois atracaron no porto de Saint-Jean-de-Luz (Francia). Primeiro residiron no sur do país como exiliados, e máis tarde instaláronse en París, onde César Ríos traballou como practicante. Tiveron unha filla, Irma Ríos, que é profesora de español. César Ríos faleceu en 1997.
Recoñecementos editar
O Concello do Barco rendeu homenaxe en xullo de 2004 aos pais de Antonia, Domingo Rodríguez e Amalia López, colocando un monólito no camiño denominado lugar de Sampaio (Soulecín), onde fora fusilado o matrimonio.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Marco, Aurora (2011). Mulleres na guerrilla antifranquista galega. Brión: Laiovento. ISBN 978-84-8487-211-5.
Ligazóns externas editar
- "La penúltima guerrillera de Galicia", Faro de Vigo, 18 de setembro de 2012 (en castelán)
- "Antonia Rodríguez López, luchadora sin pistola", El País, 16 de setembro de 2012 (en castelán).
- "Antonia Rodríguez López. Para sempre na lembranza", Sermos Galiza, 12 de setembro de 2012.