Antiaglutinante

(Redirección desde «Antiaglomerante»)

Un antiaglutinante[1] (denominado tamén de anticompactanteantiaglomerante[2] ou antiacaking) é unha substancia capaz de evitar a formación de corpos compactos nas substancias existentes nunha disolución. As partículas sólidas dunha solución poden ir aglomerándose proporcionando unhas estruturas agregadas (denominadas en certas ocasións: grumos, gorolos ou bolborotos) que restan homoxeneidade. Estas substancias, denominadas antiaglomerantes, son capaces de evitar a formación de grumos por aglutinación de partículas. Pode tratarse dunha substancia química ou dun obxecto que coa súa presenza proporcione unhas características desfavorábeis á formación de aglomeracións. As substancias con capacidades contrarias denomínanse aglutinantes.

Usos editar

Os antiaglutinantes empréganse en diversas industrias co obxecto de proporcionar mesturas homoxéneas. Por regra xeral a granulometría é a análise máis empregada para ver e detectar a formación de grumos, así como a necesidade de aplicar antiaglomerantes. Na industria alimentaria emprégase frecuentemente, así como na distribución de graneis como poden ser fariñas, cereais, etc.

Industria editar

En certas industrias os antiaglutinantes son empregados de forma intensa, por regra xeral cando é necesario que as mesturas se deban manter as súas características, como é o caso das pinturas sintéticas como pode ser as acrílicas. Nalgúns casos empréganse antiaglutinantes cando a aparición de grumos pode ser entendida como unha perda de calidade nos produtos, desta forma tense o seu uso moi estendido nos produtos de cosmética. Na industria de fabricación de fertilizantes adóitanse empregar antiaglomerantes co obxecto de obter maior rendemento nas mesturas.

Alimentación editar

Na industria alimentaria refírese aos aditivos que se lles engaden a certos alimentos para reducir a tendencia das partículas que os compoñen a adherirse unhas ás outras[3]. Son habituais como aditivo alimentario nalgúns sectores de procesado de alimentos. Por regra xeral codifícanse co E-5**, é dicir cun cinco diante. Esta regra non é exacta xa que, por exemplo, o fosfato de diamidón, que é un antiaglomerante empregado frecuentemente en repostaría, posúe unha codificación E 1412.[4] Deste xeito atópanse os antiaglomerantes na preparación de sopas instantáneas, elaboración de mollos, zumes, etc. Por regra xeral aplícase a aqueles alimentos que se atopan en fase líquida, ou que son fluídos. Tal é o caso dalgúns lácteos, como iogures, cremas, queixo fresco, ou o mesmo leite. Nalgúns sales emprégase o silicato cálcico (CaSiO3), como unha substancia antiaglutinante para impedir que o sal se aglutine nos saleiros por mor da presenza de humidade no ambiente. Noutrora empregábanse grans de arroz.

Farmacia / Medicina editar

Algunhas doenzas relacionadas co sangue e a súa fluidez a través das arterias como pode ser a aparición de trombos pode ser evitada coa aplicación de fármacos con capacidades antiaglutinantes ou anticoagulantes que melloren a viscosidade sanguínea.

Notas editar

  1. Nome galego no Dicionario de alimentación e restauración, VV. AA. (2012) Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
  2. Nome galego que aparece no Boletín Oficial do Estado (versión oficial galega)
  3. Definición no Dicionario de alimentación e restauración, VV. AA. (2012) Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
  4. Alfredo Ara Roldán, (2003), Los alimentos de la A a la Z, px. 334