Antón Cortizas
mestre e escritor galego
(Redirección desde «Antón Cortizas Amado»)
Antón Cortizas Amado, nado no barrio de Canido (Ferrol) o 16 de outubro de 1954, é un mestre e escritor de literatura infantil en lingua galega.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 16 de outubro de 1954  (69 anos)Ferrol, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor de literatura infantil , mestre |
| Lingua | Lingua galega |
   | |
Obra editar
Literatura infanto-xuvenil editar
- O coleccionista de sombras , 1987. Teatro
- Memorias dun río, 1988, S. M. Edición en Sotelo Blanco no 2001.
- O coleccionista de sombras, 1990, Sotelo Blanco. Teatro.
- Xiganano, onde estás?, 1990, S. M. Narrativa. Foi traducido ao castelán[1] e ao catalán.[2]
- O conto dos sete medos, 1992, S. M. Narrativa.
- O lapis de Rosalía, 1992, narración. O lapis de Rosalía non escribe as frases retóricas que vai ditando unha mestra autoritaria, senón frases imaxinativas e poéticas. Foi traducido ao castelán,[3] ao éuscaro,[4] ao italiano,[5] ao grego[6] e ao catalán.[7]
- A bruxa sen curuxa, 1993, S. M. Narrativa. Foi traducida ao catalán[8] en 1996.
- O caso das chaves desaparecidas, 1993, Edelvives. Narrativa.
- Un dragón no camiño, 1994, Xunta de Galicia. Teatro de monicreques.
- O incríbel invento de Solfis, a pianista, 1994, Asociación Mostra de Teatro Infantil Xeración Nós. Teatro.
- O merlo de ferro, 1995, S. M. Narrativa.
- Historias, e algún contratempo, todas ditas en romance, 1996, Galaxia. Narración en verso.
- O ladrón de ar, 1996, Casals. Teatro (orixinal de 1988).
- Leonel, 1996, Xerais, Colección Fóra de Xogo. Novela xuvenil.
- Contos de vento e de nunca acabar, Galaxia, 1999. Narrativa.
- Os gritos das Illas Lobeiras, 2000, S. M. Narrativa.
- ¡Cázame ese pensamento!, 2001, Ir Indo. Teatro.
- Dominicus, o dragón, 2001, Edelvives. Hai versión en castelán.[9]
- O lapis de Rosalía, 2001, S. M. Narrativa.
- A merla de trapo, 2001, Xerais. Narrativa.
- Onde o sol non adormece, 2003, Xerais. Narrativa.
- Era unha vez na quimbamba, 2006, Tambre. Poesía.
- Os amores de Bruno, 2008, Planeta-Oxford. Narrativa.
- Sopra neste furadiño, 2008, Edicións Embora. Narrativa. Foi traducida ao castelán.[10]
- Vestida coa arco da vella, 2008, Edicións Embora. Narrativa. Foi traducida ao castelán.[11]
- Vaia tropa!, 2011, Xerais. Poesía.
- O merlo de ferro, 2013, Xerais. Narrativa.
- O lapis de Rosalía, 2015, Xerais. Narrativa.
- Anatomía da lingua (Lingua de amar, lingua de amor), 2017, ilustrado por Leandro Lamas. Poesía.
- Os gritos das illas Lobeiras (2019). Xerais. Sopa de Libros. Ilustrado por Leandro Lamas. 264 páxs. ISBN 978-84-9121-544-8. ePub: ISBN 978-84-9121-558-5.
- Adiviña esta adiviña (2021). Galaxia, Árbore. 228 páxs. ISBN 978-84-9151-606-4.
- Os dez animais (2022). Galaxia. 24 páxs. ISBN 978-84-9151-911-9. Ilustracións de Lidia Nokonoko.
- Quéresme adiviñar? (2023). Vigo: Galaxia. 224 páxs. ISBN 978-84-1176-031-7.
Ensaio editar
- Chirlosmirlos (Enciclopedia dos xogos populares), 2001, Xerais.
- Ao pé da Laxa da Moa, 2010, Xerais.
- Tastarabás. Enciclopedia de brinquedos tradicionais, 2013, Xerais.
Teatro editar
- Romance de Bernal o francés, 1994, Xunta de Galicia.
- Xogando con gatos, 2015, Xerais.
Obras colectivas editar
- Palabras con fondo, 2001, Fondo Galego de Cooperación e Solidariedade.
- Uxío Novoneyra. A emoción da Terra, 2004, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
- Avións de papel en Contos de circo, cronopios e avións, 2005, Xunta de Galicia.
- En defensa do Poleiro. A voz dos escritores galegos en Celanova, 2010, Toxosoutos.
Premios editar
- Premio Teatro Infantil Xeración Nós no 1987, por O coleccionista de sombras.
- Premio O Barco de Vapor no 1988, por Memorias dun río.
- Premio Teatro Infantil Xeración Nós no 1990, por O incríbel invento de Solfis a pianista.
- Premio O Barco de Vapor no 1991, por O conto dos sete medos.
- Accésit do Premio de Teatro profesional Xacobeo no 1993, por Romance de Bernal o francés.
- Premio O Barco de Vapor no 1995, por Os gritos das Illas Lobeiras.
- Premio Merlín no 2001, por A merla de trapo.
- Mención no VII Premio Arume de Poesía para nenos no 2013, por Cando as follas voan.
- Premio Antón Losada Diéguez de Investigación no 2014, por Tastarabás.
- VIII Premio Manuel María de Literatura Dramática Infantil no 2014, por Xogando con gatos.
- Premio de teatro na I Gala do Libro Galego en 2016, por Xogando con gatos.
- Premio Arume en 2022, por "Os versos da mariola".[12]
Notas editar
- ↑ "Giganano, ¿dónde estás?". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "Geganet, ¿on estàs?". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "El lápiz de Rosalía". Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "Rosaliaren arkatza". Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "La matita di Rosalia". Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "To molyvi tis Rozalias". Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "El llapis de Rosalia". datos.bne.es. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "La bruixa sense curruixa". Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "Dominico, el dragón". Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "Sopla en este agujerito". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ "Vestida de arco iris". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2019. Consultado o 2019-06-26.
- ↑ Antón Cortizas gaña o Arume de Poesía con ‘Os versos da mariola’
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Antón Cortizas na páxina web da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega.