Alhambra

Alhambra é unha cidade palatina situada na cidade de Granada en España. Tratase dun rico complexo palaciano e fortaleza que aloxaba ó monarca e a corte do Reino de Granada. O seu verdadeiro atractivo, como noutras obras musulmás da época, non só radica nos interiores cunha decoración que está entre os cumios da arte andalusí, senón que tamén na súa localización e adaptación, xerando unha paisaxe totalmente integrada coa natureza preexistente. No ano 2006 recibiu uns 2 153 491 visitantes. Ademais é desde o ano 2007 un dos 12 Tesouros de España. Foi declarada, xunto co Generalife e o Albaicín Patrimonio da Humanidade pola Unesco en 1984.

Alhambra, Generalife e Albaicín de Granada
O Patio dos Arrayanes
Patrimonio da Humanidade - UNESCO
País	España
Localización	37°10′37″N 3°35′24″O
Tipo	Cultural
Criterios	I, III, IV
Inscrición	1984 (8ª sesión)
Rexión da UNESCO	Europa e América do Norte
Identificador	314

Etimoloxía

Etimolóxicamente, Alhambra en árabe é "Al Ħamrā'" (a Vermella, اَلْحَمْرَاء, procedente do nome completo "al Qal'at al-hamra" (Fortaleza vermella).

Vista panorámica da Alhambra con Serra Nevada ó fondo.

Historia

Plano de Palacio Arabe 1889

Unha porta da Alhambra nun gravado antigo.

A Alhambra é unha cidade amurallada que ocupa a maior parte do monte de La Sabika. O Granada musulmá tiña o seu propio sistema amurallado, polo tanto a Alhambra podía funcionar con autonomía respecto da cidade. Na Alhambra atopábanse todos os servizos propios e necesarios para a poboación que alí vivía: palacio real, mesquitas, escolas, talleres etc.

No 1238 entra en Granada pola Puerta de Elvira, e para ocupar o Palacio del Gallo del Viento, Mohammed-Ben-Nazar (ou Nasr), chamado Al-Hamar o Roxo. Cando Ben-Al-Hamar (Mohamed-Ben-Nazar) entrou triunfador en Granada nese ano de 1238, a poboación recibiuno co grito de Benvido o vencedor pola graza de Alá, el respondeu: Só Alá vence. Este é o lema do escudo do Reino de Granada e tamén aparece escrito por toda a Alhambra. Ben-Al-Hamar construíu o primeiro núcleo do palacio. O seu fillo Mohammed II, que foi amigo de Afonso X o Sabio fortificouno.

O estilo granadino na Alhambra é a culminación da arte andalusí, o que aconteceu a mediados do século XIV con Iusuf I, quen construíu a Torre de Comares e con Mohammed V quen edificou o Patio dos Leóns.

No 1492, coa conquista de Granada polos Reis Católicos, a Alhambra pasou a ser o palacio real. O conde de Tendilla. da familia de Mendoza, foi o primeiro alcaide cristián da Alhambra.

O Comité da UNESCO declarou á Alhambra e o Generalife de Granada como Patrimonio Cultural da Humanidade en 1984.

Inscricións

Detalle dun muro da Alhambra

Existen unhas dez mil inscricións na Alhambra, a maioría delas poemas, sentenzas, textos do Corán e xaculatorias. Todas están escritas en árabe clásico e moitas corresponden ó poetas da Corte de Iusuf I no século XIV. Os apousentos do rei nazarí no palacio de Comares, son os que teñen o maior número de textos cun total de 3.116, o que supón o 35% do total . Estes textos puideron ser escritos para a ocasión ou con anterioridade. Ibn al-Zayab, Ibn al-Jatib e Ibn Zamrak son os autores da maior parte deles. Os tres escritores formaban o groso dos poetas da corte de Iusuf I.

Véxase tamén

Outros artigos

• Albaicín
• Generalife
• Reino de Granada

Ligazóns externas

• La Alhambra.info
• Alhambra. Historia, comprar entradas e visitas guiadas.
• Patronato de la Alhambra y Generalife, páxina oficial do patronato.
• Visitas guiadas, visitar a Alhambra de Granada.
• La Alhambra y el Generalife
• Guías oficiales de la Alhambra
• Guía de Granada y de la Alhambra
• Palacio de la Alhambra. El jardín andalusí. Granada nazarí en Cervantes Virtual.
• Alhambra en Andalucía Arquivado 26 de marzo de 2010 en Wayback Machine.
• El arte nazarí. La Alhambra de Granada (completo artigo en castelán).
• La Alhambra de Granada Arquivado 03 de maio de 2015 en Wayback Machine. en revista Alif Nûn nº 50, xuño de 2007.