Acueduto de Vanvitelli
O Acueduto de Vanvitelli ou Acueduto Caroline é un acueduto de 38 quilómetros que subministraba auga ao Reggia di Caserta e o complexo San Leucio desde o pé do macizo de Taburno e os mananciais de Fizzo Contrada, no territorio de Bucciano.
| Palacio barroco de Caserta e xardíns, acueduto de Vanvitelli e complexo arquitectónico de San Leucio | |
|---|---|
 O acuaduto de Vanvitelli | |
  Caserta | |
| Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
| País |  Italia |
| Localización | Caserta, Italia |
| Tipo | Cultural |
| Criterios | i,II,III,IV |
| Inscrición | 1997 (21ª sesió) |
| Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
| Identificador | 549 |
Principalmente subterráneo, o acueduto destaca pola súa ben conservada sección arqueada de tres pisos, de 529 m. que une o Val de Maddaloni entre o Monte Longano (ao leste) e o Monte Garzano (ao oeste). Este tramo deseñouse segundo os acuedutos con arco romano, ten 55,8 m. de altura no seu punto máis alto, atravesa o que hoxe é a autoestrada SP335 e declarouse Patrimonio da Humanidade en 1997.
Por encargo de Carlos de Borbón, o acueduto deseñouno Luigi Vanvitelli. A construción comezou en marzo de 1753 e inaugurouse o 7 de maio de 1762. Está situada en SS265, 81020 Valle di Maddaloni CE, Italia. Construíuno Luigi Vanvitelli.
Notas editar
- Referencias
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Acueduto de Vanvitelli  |