Ángel María de Lera
escritor español
Ángel María de Lera, nado en Baides, na provincia de Guadalaxara, o 7 de maio de 1912 e morto en Madrid o 23 de xullo de 1984, foi un escritor español.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de maio de 1912  Baides, España (pt)  |
| Morte | 23 de xullo de 1984 (72 anos) Madrid, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor |
| Xénero artístico | Novela |
| Lingua | Lingua castelá |
Premios | |
Traxectoria editar
Estudou Dereito e Teoloxía, pero a Guerra Civil interrompeu os seus estudos. Daquela posicionouse a favor do bando republicano, vivindo en primeira persoa os acontecementos da rebelión de Casado, o que posteriormente influiría na súa obra. Trala guerra foi encarcerado ata 1947. Gañou o Premio Planeta en 1967 pola súa novela Las últimas banderas.
Obra editar
- Los olvidados (1957)
- Los clarines del miedo (1958)
- La boda (1958)
- Bochorno (1960)
- Trampa (1962)
- Hemos perdido el sol (1963)
- Tierra para morir (1964)
- Con la maleta al hombro (1965)
- Por los caminos de la medicina rural (1966)
- Las últimas banderas (1967)
- Fanáticos (1969)
- Se vende un hombre (1973)
- Los que perdimos (1974)
- Las noche sin riberas (1976)
- Oscuro amanecer (1977)
- El hombre que volvio del paraiso (1979)
- Secuestro en la Puerta de Hierro (1982)