Francisco Álvarez de Nóvoa

Francisco Álvarez de Nóvoa y Ferrer, nado en Granada o 11 de xuño de 1873 e finado en Ourense o 13 de xuño de 1936, foi un xornalista e escritor galego.

Francisco Álvarez de Nóvoa

Biografía
Nacemento	11 de xuño de 1873 Granada, España
Morte	13 de xuño de 1936 (63 anos) Ourense, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	xornalista , escritor
Lingua	Lingua galega e lingua castelá
Obra
Obras destacables (1896) Pé das Burgas

Traxectoria

Procedente dunha familia de ascendencia galega, chegou a Ourense en 1892, onde comezou unha intensa actividade nos medios xornalísticos colaborando en La Defensa de Galicia e El Noticiero.

En 1909 marchou a Lisboa onde abriu un estudio de fotografía que trasladou, en 1910, a Río de Xaneiro, onde participou na vida social e na actividade xornalística da comunidade galega. En Buenos Aires fundou con Fortunato Cruces La Voz de Galicia (1913) e en 1915 volveu a Ourense e iniciou a súa segunda etapa xornalística dirixindo El Miño, La Voz Pública e El Diario de Orense.

A partir de 1925 abandonou a actividade relacionada coa literatura e co xornalismo debido ao veto que lle impuxo a Ditadura de Primo de Rivera ao facerlle escoller entre o seu posto de funcionario da Deputación e a práctica xornalística.

En 1906 foi elixido membro correspondente da Real Academia Galega.

Obras

• Beira o Barbaña. Paisaxes, 1894, relatos en galego publicados en El Derecho.
• Recuerdo, 1895, monólogo teatral en castelán, con prólogo de Heraclio P. Placer.
• Pé das Burgas, 1896, Biblioteca Gallega, narrativa en galego.
• La titiritera. Comedia dramática en tres actos, 1918.

Galería de imaxes

• 
  Recuerdo, con prólogo de H. P. Placer.
• 
  Pé das Burgas, 1896.
• 
  Pé das Burgas é un dos volumes da BG120.

Véxase tamén

Bibliografía

• Durán, José Antonio: "Álvarez de Nóvoa, Francisco" en Gran Enciclopedia Galega.

Outros artigos

• Pé das Burgas

Ligazóns externas

• Biblioteca Virtual Galega