Westland Whirlwind (helicóptero)

O Westland Whirlwind foi unha versión británica con licenza do helicóptero estadounidense Sikorsky S-55/H-19 Chickasaw. Serviu principalmente co Fleet Air Arm da Royal Navy en roles de guerra antisubmarina e busca e rescate. Tamén foi exportado a outros países e foi sucedido polo helicóptero de turbinas Westland Wessex (baseado no Sikorsky H-34) que foi desenvolvido a partir do H-19/Whirlwind. O helicóptero fabricouse en moitas variantes usando distintos motores tanto de pistóns como de turbina.

Westland Whirlwind
Tipo	helicóptero
Fabricante	Westland Aircraft
Primeiro voo	agosto de 1953
Introducido	1954
Principais usuarios	Royal Navy Royal Air Force
Produción	1953 - 1966
Unidades construídas	máis de 360

Helicópteros Whirlwind equipados con turbinas operaron ata principios da década de 1980, e un Whirlwind convertido estivo na Frota da Raíña de Inglaterra.

Deseño e desenvolvemento

En 1950 Westland Aircraft, que xa estaba fabricando baixo licenza o estadounidense Sikorsky S-51 como o Westland Dragonfly, mercou os dereitos para producir e vender o máis grande Sikorsky S-55. Aínda que unha aeronave patrón construída por Sikorsky foi voada por Westland en xuño de 1951, convertendo o deseño para cumprir cos estándares británicos, o seu desenvolvemento levou moito tempo, e o primeiro prototipo de construción británica, con rexistro G-AMJT e impulsado por un Pratt & Whitney R-1340-40 Wasp de 600 CV, non voaría ata agosto de 1953. Este foi seguido por dez Whirlwind HAR.1, que entraron en servizo pouco despois. Operaron en roles que non eran de combate, como busca e rescate e comunicacións. O HAR.3 tiña un motor de 700 CV Wright R-1300-3 Cyclone 7 máis grande.

O rendemento das primeiras versións estaba limitado pola potencia dos motores Wasp e Cyclone estadounidenses, e en 1955 o HAR.5, impulsado por un motor actualizado, o Alvis Leonides Major, voou por primeira vez. Foi seguido polo HAS.7, cun motor semallante e que se converteu no primeiro helicóptero británico deseñado para a guerra antisubmarina de primeira liña, entrando en servizo en 1957. Podía estar equipado cun sonar de inmersión para a detección de submarinos ou levar un torpedo, pero non podía levar ambos á vez, polo que os "cazadores" equipados con sonar usáronse para dirixir aos "asasinos" armados con torpedos. O HAS.7 estaba impulsado por un motor radial Alvis Leonides Major 755/1 de 750 CV. Posuía un teito en voo estacionario de 2 900 m e un alcance de 537 km a 138 km/h.

En 1960 Westland introducíu un Whirlwind impulsado polo turboeixo de 1 000 CV Bristol Siddeley Gnome, dándolle a maior potencia un rendemento moito mellor que as anteriores variantes con motor de pistóns; os helicópteros que recibiron esta modificación foron redesignados como HAR.9. O Gnome presentaba un dos primeiros sistemas de combustible controlado por ordenador que eliminaba as variacións na potencia do motor e facilitaba moito o manexo polo piloto.

Máis de 400 Whirlwind foron fabricados, dos cales preto de 100 foron exportados a clientes extranxeiros.

Algúns Whirlwind foron convertidos con motores de turbinas e serviron ata ben entrada a década de 1970.

Bibliografía

• James, Derek M. Westland Aircraft since 1915. London: Putnam Aeronautical Books, 1991. ISBN 0-85177-847-X.