Verba volant scripta manent

Verba volant scripta manent é unha locución latina que significa literalmente "as palabras voan, os escritos permanecen". Esta máxima aconsella prudencia en circunstancias onde poñer algo por escrito podería ser comprometedor e prexudicial nun futuro, sobre todo en asuntos de especial gravidade. Suxire que o que se escribe débese pensar dúas veces, pero tamén que non debemos confiar naquilo que non foi posto nun papel. Resáltase nela a fugacidade das palabras, que se esquecen, fronte á permanencia das cousas escritas.

Pergamiño municipal do ano 1326 do Arquivo Histórico da cidade de Barcelona.

Esta cita semella estar tomada dun discurso de Caio Tito ao senado romano.

Segundo Alberto Manguel no seu libro, esta frase antes significaba xustamente o contrario: louvaba á palabra dita en voz alta, que está viva, en comparación coa silenciosa palabra sobre a páxina, que está inmóbil, morta.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Recompilación de usos na prensa escritaArquivado 10 de novembro de 2014 en Wayback Machine.