Tintín e a Arte-Alfa

volume de banda deseñada das aventuras de Tintín

Tintín e a Arte-Alfa é o vixésimo cuarto e derradeiro álbum da serie de aventuras de Tintín. Hergé traballou nel ata o seu falecemento, e o álbum foi publicado en forma póstuma (a pesar de non estar completo) en 1986 por Casterman, en asociación con A Fondation Hergé. En 2004, publicouse unha nova edición con máis agregados.

Publicacións editar

No momento do falecemento de Hergé, o 3 de marzo de 1983, Tintín e a Arte-Alfa non era máis que un esbozo: tres pranchas debuxadas a lapis, corenta e dous en estado de bosquexos, e algúns escritos adicionais con parte do guión da nova aventura. Expúxose entón que facer cos elementos con que se contaba, mencionándose a posibilidade da terminación do álbum por parte dos colaboradores de Hergé. Porén, dado o estado moi preliminar da obra (por exemplo, non había un final para a mesma), iso descartouse porque os achegues externos serían demasiado importantes.

Fanny Remi, viúva do autor, decidiu que o álbum publicaríase inacabado, tal como o deixou a súa parella. A edición de 1986 consistiu en dous bloques: un co recorte gráfico tal como o deixou Hergé, e o outro cunha transcrición dos diálogos similar á dos textos teatrais.

A edición de 2004 presenta unha forma completamente diferente, onde se mesturan as pranchas do autor con transcricións do diálogo, e resáltanse en forma gráfica algúns detalles de interese.

Trama editar

Tras varios anos dunha certa falta de ideas, todos os datos indican que este novo álbum de Tintín sería un dos mellores: o positivismo do trazo, o entusiasmo que demostra, indican que Hergé lograra un fío condutor consistente para a historia.

Tintín e a Arte-Alfa finaliza cunha viñeta na que os malos levan a Tintín apuntándolle por detrás cunha pistola. Podería parecer evidente que Tintín salvase, de ser finalizada a historia. Con todo, diversos datos apuntan a que realmente podería non ser así: o testemuño de persoas próximas a Hergé, así como o dato de que Hergé consultase a un amigo se podía facer que Tintín morrese na terraza da súa casa, apuntan a un final pouco usual.