Teresa Claramunt
Teresa Claramunt Creus, nada en Sabadell o 4 de xuño de 1862 e finada en Barcelona o 11 de abril de 1931, foi unha dirixente anarcosindicalista catalá.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (ca) Teresa Claramunt i Creus 4 de xuño de 1862 Sabadell, España |
| Morte | 11 de abril de 1931 (68 anos) Barcelona, España |
| Lugar de sepultura | Camposanto de Montjuïc |
| Datos persoais | |
| Residencia | Sabadell |
| País de nacionalidade | España |
| Ideoloxía política | Anarquismo feminista e Anarcosindicalismo |
| Actividade | |
| Ocupación | anarcosindicalista , política , editora literaria |
| Membro de | |
| Influencias | |
| Lingua | Lingua catalá e lingua castelá |
Traxectoria editar
Era unha traballadora do ramo téxtil, e fundou un grupo anarquista en Sabadell influída por Fernando Tarrida del Mármol, co que participou na Folga das Sete Semanas de 1883, na que se reivindicaba a xornada de 8 horas. En outubro de 1884 foi unha das fundadoras da Sección Varia de Trabajadores Anarco-colectivistas de Sabadell. Con Ángeles López de Ayala e Amàlia Domingo Soler impulsou en 1892 a primeira sociedade feminista española, a Sociedad Autónoma de Mujeres de Barcelona.
Foi detida logo da explosión dunhas bombas no Liceo de Barcelona en 1893, e de novo foi arrestada durante a represión do Proceso de Montjuïc (1896), durante o cal foi golpeada brutalmente, o que lle deixou secuelas para o resto da súa vida. Malia non ser condenada por delito ningún, após o xuízo foi desterrada en Inglaterra ata 1898. Fundou a revista El Productor (1901) e participou activamente nas reivindicacións sociais de principios do século XX. Colaborou en La Tramuntana, en La Revista Blanca e dirixiu o xornal El Rebelde durante 1907-1908.
En 1902 tomou parte nos mitins en solidariedade cos folguistas do metal e cos da folga xeral de febreiro de 1902. Foi novamente detida logo dos sucesos da Semana Tráxica de Barcelona en agosto de 1909 e confinada en Zaragoza, onde en 1911 impulsaría a adhesión dos sindicatos locais á CNT, e tamén a folga xeral de 1911, o que lle supuxo un novo encarceramento. Xa moi enferma, a policía rexistrou o seu piso tralo atentado contra o Cardeal Juan Soldevila y Romero en Zaragoza, obra de Los Solidarios, o 4 de xuño de 1923, buscando probas que a comprometesen. En 1924 regresou a Barcelona, pero a parálise progresiva afastouna das actividades públicas.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- "Teresa Claramunt" Gran Enciclopèdia Catalana (en catalán).
- Martínez de Sas, María Teresa: "Teresa Claramunt Creus" Diccionario Biográfico Español. Real Academia da Historia (en castelán).
- Sabatés, Sandra; Juan, Ana (2018). Pelea como una chica. Barcelona: Editorial Planeta. ISBN 978-84-08-19623-5.