Templo do Ceo
Coordenadas: 39°52′56″N 116°24′24″L / 39.8822, 116.4066
O Templo do Ceo (en chinés tradicional 天壇, en chinés simplificado 天坛, en pinyin "Tiāntán") é un complexo de templos taoístas en Pequín, o maior do seu xénero en toda a República Popular da China. Foi construído no ano 1420 e foi utilizado tanto pola Dinastía Ming como pola Dinastía Qing para pedir a intercesión celestial para as colleitas (na primavera) e dar grazas ao Ceo polos froitos obtidos (no outono). En 1998 foi catalogado como Patrimonio da Humanidade pola UNESCO.
| Templo do Ceo | |
|---|---|
 Bóveda Imperial Celeste, no Templo do Ceo | |
| Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
| País |  China |
| Tipo | Cultural |
| Criterios | I, II, III |
| Inscrición | 1998 (22º sesión) |
| Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
| Identificador | 811 |
Está situado no parque Tiantan Gongyuan, ao sur de Pequín. O Templo do Ceo inclúe ao norte a Sala de oración polas Boas Colleitas; ao sur, o Altar Circular e a Bóveda Imperial Celestial.
O conxunto está rodeado dunha muralla interior e outra exterior formadas por unha base rectangular que simboliza a Terra, rematadas con formas arredondadas para simbolizar o Ceo. As murallas dividen o recinto en dúas zonas: a interior e a exterior.
Sala da Oración polas Boas Colleitas editar
Este templo, (en chinés 天坛), é talvez o edificio máis coñecido de todo o conxunto e un dos máis representativos da cidade de Pequín. Trátase dunha construción circular, de 30 metros de diámetro e 38 metros de altura. Construído sobre tres terrazos circulares de mármore branco, o edificio érguese sobre 28 piares de madeira e muros de ladrillo. Non ten ningunha viga.
A sala ten un triplo tellado construído con tellas de cor azul e está rematado por unha bóla dourada na súa cúpula. Este edificio foi destruído por un incendio en 1899 e reconstruído no ano seguinte.
Altar Circular editar
O Altar Circular ou Altar do Ceo é unha construción aberta ligada á Sala da Oración polas Boas Colleitas mediante un camiño de pedra e ladrillos de máis de 350 metros de lonxitude. Construído en 1530, o altar consta de tres terrazos concéntricos rodeados de varandas de mármore branco.
Cada tramo das escadas que conducen ao cumio do altar ten 9 chanzos, xa que os chineses consideran o número 9 como número de boa sorte. A acústica especial do lugar permite que, se alguén fala no centro do altar, o son aumente e se escoite en todos os lugares da sala.
Bóveda Imperial Celestial editar
Aquí era onde os emperadores rendían homenaxe aos seus antepasados. Trátase dunha construción moi parecida á Sala da Oración polas Boas Colleitas, aínda que dun tamaño menor: 19 metros de altura por 15,6 metros de diámetro.
A bóveda está rodeada polo muro do eco, unha singular construción redonda de cerca de 60 metros de diámetro. Unha persoa pode colocarse en calquera punto do muro e a súa voz ouvirase claramente no punto oposto, xa que o son se transmite ao longo da superficie da parede.