Tauste

Tauste (Taust en lingua aragonesa) é un concello aragonés da provincia de Zaragoza, pertencente á comarca das Cinco Villas e ao partido xudicial de Ejea de los Caballeros. Desde o punto de vista eclesiástico, pertence á diocese e arquidiocese de Zaragoza.

Tauste

Localización
41°55′13″N 1°15′17″O
Estado	España
Comunidade autónoma	Aragón
Provincia	Provincia de Zaragoza
Capital	Tauste
Contén a división administrativa	Sancho Abarca Tauste
Poboación
Poboación	6.828 (2023) (16,85 hab./km²)
Q11934751	cabezones
Lingua oficial	lingua castelá (lingua predominante)
Xeografía
Superficie	405,232562 km²
Altitude	267 m
Comparte fronteira con	Ejea de los Caballeros Gallur Boquiñeni (pt) Novillas (pt) Cortes (pt) Buñuel (pt) Luceni (pt) Pradilla de Ebro (pt) Castejón de Valdejasa (pt) Remolinos (pt) Zaragoza Torres de Berrellén Parque Natural das Bárdenas Reais
Organización política
• Alcalde	Miguel Ángel Francés Carbonel (en)
Identificador descritivo
Código postal	50660
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	50252
Outro
Irmandado con	Langhirano (pt)
Páxina web	tauste.org

Xeografía

O termo municipal ten 405 km². A capital, situada a 267 metros de altura, está a 42 km da capital, Zaragoza. É a máis meridional das Cinco Vilas de Aragón e atópase situada na marxe esquerda do río Arba próximo á súa desembocadura no río Ebro. Limita ao norte con Ejea de los Caballeros e Castejón de Valdejasa. Ao sur co río Ebro, Gallur e Pradilla de Ebro. Ao leste con Zaragoza e Remolinos. E ao oeste coas Bardenas de Navarra.

Historia

As súas orixes son difíciles de precisar e aínda que existen numerosos restos de distintas épocas, non dispomos de datos ata o século VIII.

O núcleo primitivo da vila, cun trazado de rúas estreitas, tortuosas e ruelas sen saída recórdanos a súa orixe árabe. En 1105, Afonso I incorporouna ao Reino de Aragón tras a súa reconquista, pero o empuxón definitivo para a súa consolidación e desenvolvemento produciuse coa concesión dunha Carta de Poboación que propiciou a súa primeira expansión urbana ao favorecer o asentamento no lugar de novos poboadores, atraídos polas condicións fixadas no documento.

Nos séculos posteriores construíronse os seus edificios máis senlleiros: a torre e igrexa de Santa María, as igrexas de San Antón e San Miguel, o mosteiro de San Jorge e o santuario da Virxe de Sancho Abarca.

Xa no século XIII sangrouse o río Arba e pouco despois iniciouse a construción do Canle de Tauste, dando orixe a unha das canles de rega máis antigas do país. Deste xeito, os momentos de maior auxe económico e crecemento demográfico déronse no Renacemento. A vida viraba ao redor dunha potente gandería lanar, organizada en torno a Casa de Gandeiros, e a unha agricultura en auxe polo movemento roturador e o avance do regadío.

Ao longo do século XX dáse o despregamento definitivo. En 1954 aprobouse o Plan Xeral de Colonización de Bardenas e creáronse dúas pequenas aldeas no termo de Tauste: Sancho Abarca, Santa Engracia e Ejea de los Caballeros. Nos últimos anos estase dando un forte desenvolvemento en todos os sentidos. Nos Polígonos instaláronse novas empresas e seguen latentes as expectativas de desenvolvemento agrícola coa posta en marcha da segunda parte do Plan Bardenas.

Demografía

Evolución demográfica do municipio de Tauste
	1900	1920	1940	1960	1981	1990	1995	1998
Poboación	4.630	5.781	6.214	6.634	7.048	7.212	7.030	6.998
	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006
Poboación	6.977	6.932	6.978	7.207	7.247	7.289	7.412	7.503