Santiago, Cabo Verde

Santiago (tamén así en portugués e Santiagu en caboverdiano), é a illa máis grande de Cabo Verde, nas illas de Sotavento, o seu centro máis importante e fogar da metade da poboación da nación, cunha poboación de aproximadamente 250 000 habitantes.

Santiago
Ilha de Santiago
Illa de Santiago en Cabo Verde
Illa de Santiago
Illa de Santiago
Mapa da illa
Situación
País
ArquipélagoIllas de Sotavento, Cabo Verde
MarOcéano Atlántico
Coordenadas15°06′N 23°39′O / 15.100, -23.650Coordenadas: 15°06′N 23°39′O / 15.100, -23.650
Xeografía
XeoloxíaIlla volcánica
Superficie991 km²
Longura máxima75 km.
Largura máxima35 km.
Perímetro120 km.
Punto máis alto1.394 m. Pico da Antónia
Demografía
CapitalPraia (pob. 130,271)
Poboación272.312 hab. (2010)
Densidade274´8 hab./km²
Xentiliciosantiaguense
Localización de Santiago, Cabo Verde

Posúe tamén unha importante industria manufactureira, pesqueira e agrícola.

Santiago dista preto de 50 km en liña recta da illa de Fogo, ao oeste, e a 25 km da illa de Maio, ao leste, nas illas de Sotavento. Foi a primeira das illas en habitarse, a Cidade Velha fundouse como Ribeira Grande en 1462. É tamén o fogar da capital, a cidade de Praia e dun dos catro aeroportos internacionais da illa, o Aeroporto Internacional de Praia, a 3 km da capital (Código de aeroportos da IATA: RAI, Praia).

Etimoloxía editar

No século XIX chamábase San Iago.[1]

Historia editar

 
A picota na Cidade Velha.
 
Montañas da Serra Malaguetana parte norte da illa Santiago, Cabo Verde
 
Illa Santiago. O clima máis húmido do interior e a costa oriental contrasta co máis seco na costa sur / suroeste.

Durante a época prehistórica, fai ao redor de 22 a 21 millóns de anos, formouse a montaña submarina, fai de 4 a 3 millóns de anos, formouse a illa co seu cráter coñecido como Pico da Antónia, cuxa lonxitude era de 15 km. fai aproximadamente de 2 a 3 millóns de anos, formouse outra illa co seu cráter na actualidade a Serra da Malagueta, o seu monte submarino formouse fai de 20 a 19 millóns de anos, a súa lonxitude era de aproximadamente 10 km., ao redor de 2 a 1 millón de anos, as dúas illas fusionáronse nunha illa máis grande. Aproximadamente 73.000 aC, a parte oriental da illa de Fogo derrubouse no océano e provocou un megatsunami de 170 metros de alto que inundou a parte occidental da illa.[2] Durante a Idade de Xeo, a illa era máis grande que 1.05 km² e aproximadamente 80 km de largo.

A illa foi descuberta por Antonio de Noli en ao redor de 1.460 que construíu unha gornición en Cidade Velha que entón se coñecía como Ribeira Grande. A escravitude transcontinental converteu a Cidade Velha na segunda cidade máis rica do reino portugués. Posteriormente, Portugal enfrontouse á competencia dos ingleses, holandeses, franceses e españois que aos poucos se fixeron cargo da trata de escravos. A illa foi asaltada en 1585 por Francis Drake, como resultado, construíuse o Forte Real de São Filipe, a primeira fortaleza de Cabo Verde e terminouse en 1590. En 1712, a Cidade Velha xa non servía como capital, fora atacada por piratas franceses liderados por Jacques Cassard como parte da expedición de Cassard e foi trasladada á meseta de Praia, Praia non foi oficialmente capital ata 1770. A poboación da illa viuse prexudicada polo sistema colonial portugués e apoiou Amílcar Cabral e o Partido africano para a Independencia de Guinea e Cabo Verde para lograr a independencia en 1975. Santiago recibiu varias veces conferencias en cultura crioula.

Xeografía editar

Santiago é a illa máis grande de Cabo Verde, cunha superficie de 991 km². A illa é montañosa, aínda que lixeiramente máis plana no sueste. Na zona da Cidade Velha e ao oeste de Salineiro atópase unha meseta que ten moi poucos outeiros e unha chea de barrancos, varios deles profundos. Do mesmo xeito que moitas outras illas no país, a un quilómetro ou dous fora da illa o océano ten 1 quilómetro de profundidade, 5 quilómetros máis lonxe 2 quilómetros de profundidade e a dez quilómetros de distancia o fondo do océano está a uns 3 500 metros de profundidade. O clima máis húmido do interior e a costa oriental contrasta co máis seco na costa sur/suroeste. Praia, situada na costa sueste, é a cidade máis grande da illa, e tamén a cidade máis grande e capital do país. Outras cidades da illa son a Cidade Velha, 15 km. ao oeste de Praia, a primeira capital de Cabo Verde. Assomada, a 60 km ao norte e Tarrafal na parte norte da illa, a 75 km. da capital. A illa ten o maior número de aldeas e asentamentos de Cabo Verde.

O cume máis alto é o Pico da Antonia, que se atopa ao oeste de Picos, a segunda é Serra da Malagueta, que está a medio camiño entre Assomada e Tarrafal.

A lonxitude da liña de costa é duns 120 km de longo polo que é a máis longa do arquipélago e gran parte dela está formada por cantíls curtos e altos, moitos dos máis altos están no lado oeste. Moitos dos cantíls formáronse a partir da grande erupción de Fogo de fai 73.000 anos no oeste e moi probablemente noutras partes da illa, incluíndo os máis pequenos do leste. As baías circundantes inclúen Baía de Mosquito que está no suroeste e ten un dos cantils máis altos que calquera illa no Atlántico Norte. O río máis longo é o arroio de Poilão que flúe no interior do sur, outros arroios inclúen Ribeira Grande de Santiago, Ribeira Grande de Norte de Santiago que desemboca en Chão Bom. O resto da illa, especialmente no leste, ten varias baías pequenas, as máis notables son a de Calheta de São Miguel, a Pedra Badejo e Praia Formosa. O punto máis meridional é Praia Medorenta, a máis setentrional é Ponta Moreia e a máis oriental é Ponta do Lobo localizado preto de Vale da Custa. As praias da illa inclúen Praia Baixo, Praia Formosa, Tarrafal, Prainha near Praia, Cidade Velha, Pedra Badejo e Calheta de São Miguel e outras máis pequenas como Chão Bom, Rincão, Ribeira dá Barca, é unha das tres illas que contén só pequenas praias. A illa non ten lagoas, pero ten cinco encoros que represan cinco lagos artificiais, Poilão, Faveta, Figueira Gordo, Salineiro e Saquinho, algunhas deles secos durante os meses secos.

Debido á súa proximidade ao Sáhara, a maioría das illas de Cabo Verde son secas, pero nas illas con altas montañas e máis afastadas da costa, pola orografía, a humidade é moito máis alta, dando un hábitat de selva tropical. O nordés das abas das altas montañas a miúdo reciben unha gran cantidade de choiva e as abas do suroeste non. Estas áreas de umbría identifícanse co frío e a humidade. Algunhas illas, como Santiago con escarpadas montañas, están cubertas de vexetación onde a densa humidade condensa e empapa as plantas, as rochas, o chan, os troncos, o musgo etc.

O mar de nubes desenvólvese ao redor da montaña, onde a densa humidade do mar ou do océano é precipitada pola acción do relevo. Opoñendo o terreo a unha fronte de masa de aire quente e húmido, obriga a aumentar a altura sobre o nivel do mar desa masa de aire húmida e quente, que arrefría e diminúe o punto de resío, facendo que condense parte da humidade que cae como choiva ou néboa, creando un hábitat especialmente fresco, saturado de humidade no aire e o chan.

Notas editar

  1. Roberts, Edmund (1837). Embassy to the Eastern Courts of Cochin-China, Siam, and Muscat. New York: Harper & Brothers. p. 17. 
  2. Island Boulders Reveal Ancient Megatsunami, Nature, Retrieved 2015-10-06

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar