O Rutilus rutilus, coñecido en galego como vermella[2] é un peixe pertencente á familia dos Ciprinidos e á orde dos Cipriniformes.

Distribución e hábitat editar

 
Rutilus en Finlandia

A especie poboa toda Europa agás a Península Ibérica, Grecia e Irlanda. Introduciuse en moitos países, incluíndo o norte de Italia (conca do río Po ) e o centro de Italia, que tampouco era o seu hábitat orixinario. Vive en augas tranquilas ou con moi pouca corrente, rica en plantas acuáticas, incluso lamacendas. Algunhas poboacións das zonas do Báltico e do Mar Negro son migrantes anádromos.


Dieta editar

Omnívoro, aliméntase principalmente de larvas de insectos e outros pequenos animais e de detritos vexetais.

 
Rutilus en Kilijärvi, a uns 100 km ao norte do Círculo Polar Ártico

Reprodución editar

Reprodúcese nos meses de abril, maio e xuño en augas ricas en vexetación.

Características distintivas editar

Moi parecido ao Rutilus rubilio pero de corpo aplanado lateralmente (moito máis que o Rutilus rubilio ), dorso moi arqueado, aletas vermellas brillantes (personaxe que pode estar máis ou menos acentuada), iris avermellado. As dimensións máximas son de 50 cm por 1,8 kg de peso, pero normalmente son moito máis baixas.

Efectos biolóxicos da súa introdución fóra do seu hábitat editar

En moitos lugares a súa introdución provocou a rarefacción de especies autóctonas; por exemplo en Italia danou as poboacións de Leucos aula e Rutilus aula no norte e de Rutulis rubilio no centro-sur. Nos lagos Maggiore e Lugano provocou a desaparición ou a notable rarefacción do alburnus arborella[3], unha especie de peixe dotada anteriormente dun considerable interese para a pesca profesional.

Pesca editar

Apreciado como peixe de competición. As carnes, de boa calidade, son apreciadas principalmente nas rexións do leste de Europa a pesar da gran cantidade de espiñas.

Notas editar

  1. Freyhof, J. & Kottelat, M. "{{{taxon}}}". Lista Vermella de especies ameazadas. (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza. 
  2. "bUSCatermos ; vermella". aplicacions.usc.es. Arquivado dende o orixinal o 25 de abril de 2022. Consultado o 2022-04-25. 
  3. CISPP. 2005. Ricerche ed attività della Commissione italo - svizzera per la pesca nel quinquennio 2000-2004. In: http://www.cispp.org/pubblicazioni/volume-4.pdf[Ligazón morta], 70 pp.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • (en italiano) Stefano Porcellotti, Pesci d'Italia, Ittiofauna delle acque dolci , Ed. PLAN, 2005. (Fauna de peixes de auga doce)
  • (en italiano) S. Zeruniano, Condannati all'estinzione? Biodiversità, biologia, minacce e strategie di conservazione dei Pesci d'acqua dolce indigeni in Italia, Edagricole, 2002. (Condenado á extinción? Biodiversidade, bioloxía, ameazas e estratexias de conservación dos peixes autóctonos de auga doce en Italia)
  • (en italiano) S. Bruno e S. Maugeri, Pesci d'acqua dolce, atlante d'Europa. Mondadori, 1992. (Peixes de auga doce, atlas de Europa).
  • (en inglés) M. Kottelat & J. Freyhof, Handbook of European Freshwater Fishes, Pub. Kottelat, Cornol (CH), 2007. (Manual europeo de peixes de auga doce).

Ligazóns externas editar