Potes é un concello español da comunidade autónoma de Cantabria. Está situado no centro da comarca de Liébana da cal é a capital. Este concello limita ao norte con Cillorigo de Liébana, ao oeste con Camaleño, ao sur con Vega de Liébana e ao leste con Cabezón de Liébana.

Modelo:Xeografía políticaPotes
Imaxe

Localización
Editar o valor em Wikidata Mapa
 43°09′13″N 4°37′24″O / 43.153611111111, -4.6233333333333Coordenadas: 43°09′13″N 4°37′24″O / 43.153611111111, -4.6233333333333
EstadoEspaña
Comunidade autónomaCantabria Editar o valor em Wikidata
Capital de
Poboación
Poboación1.336 (2023) Editar o valor em Wikidata (174,87 hab./km²)
Xeografía
Parte de
Superficie7,64 km² Editar o valor em Wikidata
Altitude291 m Editar o valor em Wikidata
Comparte fronteira con
Organización política
• Alcalde Editar o valor em WikidataFrancisco Javier Gómez Ruiz Editar o valor em Wikidata
Identificador descritivo
Código postal39570 Editar o valor em Wikidata
Fuso horario
Código INE39055 Editar o valor em Wikidata
Ben de interese cultural
IdentificadorRI-53-0000285

Páxina webayuntamientodepotes.es Editar o valor em Wikidata

A vila de Potes está situada na confluencia de catro vales ademais de desembocar nela o río Quiviesa no río Deva nacido este último en altitudes dos Picos de Europa. Como o resto da comarca lebaniega, Potes goza dun microclima de tipo mediterráneo que permite o cultivo da vide, da nogueira, do chopo; e co primeiro deles elabórase o coñecido augardente da zona. Domina a localidade a montaña Arabedes (694 msnm), á que se pode ascender desde a vila.

Historia editar

 
Confluencia do río Quiviesa no río Deva.

Potes atópase situado nun lugar estratéxico: no punto onde conflúen os dous ríos de Liébana: o Deva e o seu afluente o Quiviesa. Non quedan neste municipio vestixios da Antigüidade, aínda que os historiadores supón que debeu estar poboado na prehistoria, por haber restos noutros lugares de Liébana; que os concanos puideron ser os habitantes en época prerromana; que os romanos deberon tender por esta localidade a calzada do «Burejo», que partía desde Pisoraca e cruzaba o Porto de Piedrasluengas.

 
Potes desde La Viorna.

Este lugar foi obxecto de repoboación en época de Afonso I de Asturias. A primeira mención é do ano 847, como Pautes. En 947 cítase á igrexa de San Vicente, que dependía do Mosteiro de Santo Toribio. Un conde gobernaba este territorio, recibindo privilexios reais en 1299 e 1305. No Becerro de Behetrías (1351) Potes aparece como propiedade de Tello de Castela, fillo de Afonso XI. Durante a Baixa Idade Media, como todo o val de Liébana, a localidade viuse implicada na confrontación entre os liñaxes de Manrique-Castañeda e Mendoza. Xoán II, en torno ao ano 1444, resolveu a cuestión a favor do Marqués de Santillana. Os Mendoza fixeron de Potes a capital de Liébana, e erixiron na vila unha gran torre, chamada Torre do Infantado (século XV). Desta mesma época son construcións destacadas como a próxima Torre de Orejón de la Lama e o ponte de San Cayetano. De 1468 son as primeiras ordenanzas de Potes.

Na Idade Moderna, Potes seguiu sendo un lugar de señorío. O Duque do Infantado nomeaba ao seu alcalde. Moitos aldeáns emigraron a América,[1] e as riquezas do novo continente permitiron a construción de notables edificios na vila. Deputados da provincia de Liébana formaron parte das Xuntas de Puente San Miguel que deron lugar á provincia de Cantabria. En 1822, Potes tivo concello propio, sendo cabeza dun partido xudicial que abarcaba Potes, Castro y Cillorigo, Cabezón de Liébana, Camaleño, Espinama, Pesaguero, Tresviso e Vega de Liébana.[2] Tres décadas despois, pasou a formar parte do partido xudicial de San Vicente de la Barquera.

Durante a guerra civil, Potes viuse afectada por un incendio provocado polo bando republicano que destruíu o seu centro histórico, reconstruído despois cos criterios de restauración do autoritarismo. A pesar diso, o seu casco antigo é Ben de Interese Cultural, con categoría de Conxunto Histórico, desde o ano 1983.

Demografía editar

 
A igrexa nova de San Vicente.
Evolución demográfica
1900 1910 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990 2000 2007
1.241 1.336 1.139 1.208 1.239 1.434 1.364 1.206 1.444 1.475 1.573 1.500

Fonte: INE

Localidades editar

Economía editar

 
A praza Capitán Palacios.

O sector principal é o de servizos debido maioritariamente ao turismo que acode á comarca xa sexa pola natureza, cuxo máximo expoñente é o Parque nacional dos Picos de Europa, así como a gastronomía, con pratos como o cocido lebaniego ou os "quesucos" de Liébana.

Patrimonio editar

 
Torre do Infantado.

Tres son os bens de interese cultural do municipio:

Administración editar

 
Ponte en Potes.

Francisco Javier Gómez Ruiz (PP) é o actual alcalde do municipio. As seguintes táboas mostran os resultados das eleccións municipais celebradas en 2003 e 2007.[3]

Eleccións municipais, 25 de maio de 2003
Partido Votos % Concelleiros
PP 573 54,83 % 5
PSOE 234 22,39 % 2
PRC 226 21,63 % 2
  • Alcalde electo: Alfonso Gutiérrez Cuevas (PP).
Eleccións municipais, 27 de maio de 2007
Partido Votos % Concelleiros
PP 531 54,63 % 5
PRC 230 23,66 % 2
PSOE 185 19,03 % 2
  • Alcalde electo: Alfonso Gutiérrez Cuevas (PP) (Falece o 17/10/2007, sucédelle Francisco Javier Gómez Ruiz (PP)).

Festas editar

 
O río Quiviesa ao seu paso pola localidade.

Entre as diversas festas da localidade destacan A Cruz ou a Festa do Bagazo, ambas as declaradas de Interese Turístico Rexional. A festa da Exaltación da Cruz celébrase o 14 de setembro. No monte Viorna e ao redor do mosteiro de Santo Toribio de Liébana venérase o Lignum Crucis.

Notas editar

  1. "González-Cotera Guerra, José María, Pasaxeiros a Indias de Liébana e os seus vales circundantes 1503 - 1790 segundo a documentación do Arquivo Xeral de Indias". Arquivado dende o orixinal o 11 de febreiro de 2021. Consultado o 31 de marzo de 2021. 
  2. Pascual Madoz, Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar. Madrid, 1845-1850. Edición facsímile por Ámbito Edicións, S.A. e Librería Estudo. Valladolid, 1984.
  3. Resultados electorais de Potes, en ElPaís

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar