Polibio

Polibio (Πολύϐιος), nado ca. 203 a.C. e finado en 120 a.C., foi un historiador grego famoso pola súa Historia en 40 libros, que abrangue o período comprendido entre o 240 e o 146 a.C.

Polibio

Nome orixinal	(grc) Πολύβιος
Biografía
Nacemento	c. 200 a. C. (<199 a. C.) Megalópolis, Grecia (pt)
Morte	c. 120 a. C. (>133 a. C.) (79/80 anos) Grecia
Causa da morte	Caída de cabalo
Datos persoais
País de nacionalidade	Liga Aqueia (pt)
Actividade
Ocupación	historiador , militar , escritor
Período de tempo	Período helenístico
Lingua	Grego antigo
Obra
Obras destacables (século II a. C.) Histórias (pt)
Familia
Pai	Lycortas (en)

Traxectoria

Fillo de Licorta, membro da clase gobernante grega, recibe unha educación militar e a súa actividade política centrouse en manter a independencia da Liga aquea. Como o principal valedor da política de neutralidade na guerra de Roma contra Perseo de Macedonia, foi un dos 1.000 nobres aqueos que os romanos levaron a Roma no 166 a.C. e estivo retivo alí durante dezasete anos. En Roma foi titor de Scipio Aemilianus Africanus e foi con el na campaña na que conquistou Cartago (149 a.C.), Trala destrución de Corinto (146 a.C.) regresou a Grecia, para facer menos gravosa a condición de Grecia como provincia romana.

Posteriormente marchou outra vez a Roma dedicado a investigar e escribir, con longos períodos dedicados a viaxar polos países mediterráneos. Despois da morte de Scipio regresou a Grecia, onde morreu.

Obra

Polibio foi un dos primeiros historiadores que tentaron presentar a historia como unha secuencia de causas e efectos, a súa historia baséase en parte en acontecementos que presenciara e en comunicacións de testemuñas e actores dos sucesos. Rexeita invocar a participación divina nos acontecementos históricos e busca a obxectividade nos seus escritos.

Dos 40 libros da Historia que escribiu só se conservan 5, do resto coñécese o seu contido por Estrabón. Polibio estivo na Galia e Hispania, e na súa obra dá información sobre Décimo Xunio Bruto e a súa expedición á Gallaecia.