Penelope
- Non confundir con Penélope.
| Penelope | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Penelope jacquacu | |||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Xéneros | |||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||
Penelope é un xénero de aves galiformes da familia dos crácidos, que é o tipo da subfamilia dos penelopinos.
_(30850197103).jpg)
_(5772360546).jpg)
Características, hábitat e distribución editar
A subfamilia abrangue 15 especies de aves arbóreas de tamaño grande (de 65 a 95 cm) e aparencia semellante ás dos pavos, que se distribúen polos bosques desde o sur de México até a América do Sur tropical. A súa plumaxe e predominantemente de cor parda escura, e a súa cabeza é relativamente pequena en relación co tamaño dos seus corpos.
A maioría dos membros deste xénero teñen unha chamada típica estridente. Un certo número deles son especies ameazadas e, polo menos unha, está en perigo crítico de extinción, xeralmente debido á deforestación e caza. No caso de varias especies as poboacións estimadas son tan baixas como unhas 1 000 aves maduras distribuídas nunha área considerábel. Debido á escaseza de moitos dos membros do xénero, e tamén debido ao que os seus hábitats adoitan atoparse en bosques de altitudes moi altas, son pouco coñecidos os seus hábitos e a súa reprodución; de feito, algunhas especies atópanse en altitudes de até os 3 350 metros. Os niños constúenos tipicamente nas ramas das árbores.
Taxonomía editar
Descrición editar
O xénero foi descrito en 1786 polo naturalista alemán Blasius Merrem,[1] na súa obra Avium rariorum et minus cognitarum icones et descriptiones.[2]
Etimoloxía editar
O nome do xénero, Penelope, deriva do grego antigo Πηνελόπη Pēnelópē, Penélope, personaxe da Odisea; os filólogos clásicos tenden a considerar que este nome vén probabelmente de πηνέλοψ pēnélops, nome de certa especie de pato ou de ganso salvaxes.[3][4]
Especies editar
Na actualidade recoñécense no xénero as seguintes 15 especies:[1][5]
- Penelope albipennis Taczanowski, 1878
- Penelope argyrotis (Bonaparte, 1856)
- Penelope barbata Chapman, 1921
- Penelope dabbenei Hellmayr & Conover, 1942
- Penelope jacquacu Spix, 1825
- Penelope jacucaca Spix, 1825
- Penelope marail (Statius Muller, 1776)
- Penelope montagnii (Bonaparte, 1856)
- Penelope obscura Temminck, 1815
- Penelope ochrogaster Pelzeln, 1870
- Penelope ortoni Salvin, 1874
- Penelope perspicax Bangs, 1911
- Penelope pileata Wagler, 1830
- Penelope purpurascens Wagler, 1830
- Penelope superciliaris Temminck, 1815
Evolución editar
O xénero Penelope parece que se orixinou como conmsecuencia da expansión cara ao sur dos crácidos a través dos Andes até toda a América do Sur tropical. Os seus parentes máis achegados son probabelmente as especies do xénero Aburria. Os antepasados destes xéneros aparentemente diverxeron nalgún momento durante o mioceno superior, hai 20-15 millóns de anos, pero isto non está corroborado pola evidencia fósil.[6]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 Penelope Merrem, 1786 no ITIS.
- ↑ Wikispecies.
- ↑ Penelope (bird genus) Arquivado 13 de setembro de 2019 en Wayback Machine. en Memidex dictionary.
- ↑ Carnoy, Albert (1957): Dictionnaire étymologique de la mythologie gréco-romaine. Paris: Librairie orientaliste Paul Geuthner.
- ↑ Penelope en "Megapodes, guans, guineafowl, New World quail". IOC World Bird List. Versión 9.1 (2019). Consultada o 31 de xaneiro de 2019.
- ↑ Pererira et al. 2002.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Penelope  |
| Wikispecies posúe unha páxina sobre: Penelope |
Bibliografía editar
- del Hoyo, J.; Elliot, A. & Sargatal, J. (1994): "New World Vultures to Guineafowl". En Handbook of the Birds of the World. 2. Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 84-8733-415-6.
- Pereira, Sérgio Luiz; Baker, Allan J. & Wajntal, Anita (2002): "Combined nuclear and mitochondrial DNA sequences resolve generic relationships within the Cracidae (Galliformes, Aves)". Systematic Biology 51 (6): 946-958.