Paul England
Paul England nado en Melbourne o 28 de marzo de 1929 e finado na mesma cidade o 17 de xuño de 2014[1] foi un piloto australiano.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 28 de marzo de 1929  Melbourne, Australia |
| Morte | 17 de xuño de 2014 (85 anos) Melbourne, Australia |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Australia |
| Actividade | |
| Ocupación | enxeñeiro , piloto de automobilismo |
| Deporte | automobilismo |
| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Traxectoria editar
Traballou para a empresa Repco e pilotou o seu propio motor Holden 138 gris, motor Ausca de competición que usaba unha carrozaría de fibra de vidro baseada no Maserati A6GCS. O AUSCA tamén gañou o Trofeo Tom Sulman no Amaroo Park en 1980 co novo propietario e piloto Bruce Polain que restaurou o coche coa axuda de Dave Mawer.
England disputou unha única carreira de Gran Premio de Fórmula Un, o Gran Premio de Alemaña de 1957, nun Cooper T41-Climax de Fórmula 2. Retirouse da carreira debido a unha falla co distribuidor.[2] Logo do seu regreso de Europa, England gañou tres Australian Hillclimb Championships, en 1970, 1973 e 1974.
Logo de retirarse das carreiras, England posuía unha compañía de enxeñería xeral chamada Paul England & Staff en Essendon (Victoria, Australia). Paul England & Staff é dirixido pola súa filla máis vella, Lisa Mary Coulton e o seu marido Steven Coulton. Paul tiña nove netos.
Na década de 1970, a compañía de England construíu motores Ford de 1.6 litros para motos que se coñecían comunmente como motores England.
Resultados completos na Fórmula Un editar
(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
| Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | Pos. | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1957 | Ridgeway Managements | Cooper T41 (F2) | Climax 1.5l 4 en liña | ARX | MON | 500 | FRA | GBR | ALE Ret |
PES | ITA | NC | 0 |
Notas editar
- ↑ "Tributes". Herald Sun. 18 de xuño de 2014. Consultado o 25 de xuño de 2014.
- ↑ Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 127. ISBN 0851127029.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Paul England |