Nerón

emperador romano entre 54 e 68

Lucio Domitio Ahenobarbo, nado en Antium (actual Anzio, Italia) o 15 de Nadal do ano 37 e finado en Roma o 9 de xuño do 68. foi o último emperador da dinastía Xulia-Claudia do Imperio Romano.

Nerón
Nome completoLucius Domitius Ahenobarbus
Nacemento15 de decembro de 37
Lugar de nacementoAntium
Falecemento9 de xuño de 68
Lugar de falecementoRoma
Causadesangramento
SoterradoSepulcro dos Domícios
NacionalidadeRoma Antiga
Relixiónrelixión na Roma antiga
Ocupaciónpoeta, político e militar
PaiCneu Domício Enobarbo e Claudio
NaiAgripina Minor
CónxuxeCláudia Octávia, Popeia Sabina, Estatília Messalina, Sporus e Pitágoras
FillosCláudia Augusta
Na rede
Musicbrainz: 31fdd5b3-4947-49d0-bb06-4b1ec7267a58 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Gobernou do 54 ó 68 co nome de Nerón Claudio César Augusto Xermánico. Baixo o asesoramento do militar (amante da súa nai) Sexto Afranio Burro e do filósofo estoico Séneca, os cinco primeiros anos do seu reinado estiveron marcados pola clemencia, aínda que tivo encarcerado o seu irmán (e rival) Británico, a quen mandou envelenar no 55. No 59 mandou asasinar a súa nai por criticar a súa amante, Popea Sabina.

En xullo do 64, un inmenso incendio destrúe dúas terceiras partes de Roma. Nerón acusa os cristiáns e comeza a perseguilos.

No 66 trouxo de Atenas estatuas, figuras e galardóns para redecorar Roma. Gostaba de aparecer en representacións teatrais públicas. Mentres, as lexións romanas chegaban a Armenia, establecendo postos defensivos no Cáucaso pola presión do Imperio Parto.

No 68, os exércitos da Galia (Francia) e Hispania (España), xunto coa Garda Pretoriana, alzáronse contra Nerón, obrigándoo a fuxir de Roma. O Senado declarouno inimigo público e el mesmo rematou coa súa vida o 9 de xuño do 68.

Imperio Romano

Segue a:
Claudio
Nerón
(54-68)

Precede a:
Galba
Dinastía Xulio-Claudia