Nadir Eraldo Prates
Nadir Eraldo Prates, coñecido como Laerte III, nado en São Gabriel, Río Grande do Sur, o 2 de xuño de 1933 e finado en Porto Alegre o 2 de xullo de 2016, foi un futbolista brasileiro, que xogaba como centrocampista.
| Laerte III | |||
|---|---|---|---|
| Información persoal | |||
| Nome | Nadir Eraldo Prates | ||
| Nacemento | 2 de xuño de 1933 | ||
| Lugar de nacemento | São Gabriel | ||
| Falecemento | 1 de xullo de 2016 | ||
| Posición | Centrocampista | ||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 1951–1953 | Cruzeiro | ||
| 1953–1963 | Vasco da Gama | ||
| 1964 | Portuguesa | ||
| 1965–1966 | Independiente Santa Fe | ||
| 1967 | Junior | ||
| 1968–1971 | Deportivo Lara | ||
|
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Traxectoria editar
Comezou a súa carreira como futbolista no Cruzeiro de Belo Horizonte en 1951.[1] Alí comezou a ser chamado Laerte III, como sucesor no medio do campo do equipo mineiro de Laerte Cunha (Laerte I) e Alfredo Laerte de Oliveira (Laerte II). Tamén coincidiu no equipo co seu irmán Marco Antônio, alcumado Laerte IV.[2] En 1953 realizou co equipo unha xira por Europa e Asia, disputando partidos contra importantes clubs como o Real Madrid. O Cruzeiro conseguiu empatar sen goles co equipo madrileño, nun encontro no que a Laerte lle tocou marcar a Di Stéfano.[1]
Tralo regreso da viaxe fichou polo Vasco da Gama, no que xogou durante a seguinte década completa, conquistando varios títulos, entre eles dous Campionatos Cariocas. Posteriormente xogou no Portuguesa do Río de Xaneiro, no Independiente de Santa Fe de Bogotá, no Junior de Barranquilla e no Deportivo Lara venezolano, no que rematou a súa carreira en 1971.[1]
Vida persoal editar
Foi pai dos tamén futbolistas Jair Gonçalves Prates, alcumado "o Príncipe Jajá" e Marcelo Prates.[1]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 "Morreu Laerte III craque cruzeirista que brilhou na primeira excursão à Europa em 1953" (en portugués). 2 de xullo de 2016. Consultado o 7 de setembro de 2022.
- ↑ "Alfredo Laerte de Oliveira". gremiopedia.com (en portugués). Consultado o 7 de setembro de 2022.