Números
Números é o cuarto libro da Biblia e da Torá, contén narracións sobre o tempo de peregrinación do pobo de Israel polo deserto. O seu nome vén das numeracións das tribos de Israel coas que se inicia.
Contido editar
A narrativa abrangue un período de 38 anos, entre 1512 a 1473 a.C. (Números 1:1; Deuteronomio 1:3, 4) Estas descricións inclúen os acampamentos das tribos (1:52, 53), a orde de marcha (2:9, 16, 17, 24, 31) e os sinais de trompeta para a asemblea e o acampamento (10:2-6). A lei sobre a corentena. (5:2-4) Diversas ordes son dadas: o uso de trompetas (10:9), a separación das cidades para os levitas (35:2-8), a acción contra a idolatría e os cananeos (33:50-56), a escolla das cidades de refuxio, instrucións sobre como lidar con homicidas accidentais (35:9-33), e leis sobre herdanzas e o casamento. (27:8-11; 36:5-9).
O agrupamento dos elementos do libro foi elaborado en torno dos principais textos, tarefa esta extremamente difícil. Por iso historicamente tense buscado estabelecer unha división mais simple, como por exemplo, segundo a rexión onde sucederon os acontecementos.
Así, pódese dividir Números en tres partes principais:
Autor editar
(ver Pentateuco)
Véxase tamén: editar
| Libro anterior: Levítico |
Números (Pentateuco) |
Libro seguinte: Deuteronomio |