Mizrachi (acrónimo de Merkaz Ruchani (centro relixioso) foi unha organización do sionismo relixioso, fundouse en 1902 en Vilnius nunha conferencia de sionistas relixiosos patrocidada polo rabino Yitzchak Yaacov Reines. As mocidades, Bnei Akiva fundáronse en 1929.

Mizrachi afirmaba que a Torá debería ser o centro do sionismo e vía ao nacionalismo xudeu como un instrumento para conseguir obxectivos relixiosos. Antes da creación do Estado de Israel centrouse en construír unha rede de escolas relixiosas por todo o país coñecidas como Yeshivat Mercaz Harav). Cando se creou o Estado de Israel converteuse no primeiro partido sionista relixioso, e dende o ministerio de relixión impuxo leis para a observancia do sabbath e do kashrut (comida xudía).

As principais fuguras do movemento foron o rabino Abraham Isaac Kook que se convertera no rabino xefe ashkenazi de Palestina en 1924 que tentou reconciliar o sionismo co xudaísmo ortodoxo, e o seu fillo Zvi Yehuda Kook.

Mizrachi tiña o seu sindicato, Hapoel Hamizrachi, que se fundara en 1921, e tentaba atraer a laboristas relixiosos. En 1956, Mizrachi, Hapoel Hamizrachi e outros grupos do sionismo relixioso fundaron o Partido Nacional Relixioso (Mafal).