Marta Abreu Arencibia
Marta de los Ángeles González - Abreu y Arencibia, coñecida como Marta Abreu de Estévez, nada en Santa Clara (Cuba) o 13 de novembro de 1845 e finada en París o 2 de xaneiro de 1909, foi unha filántropa cubana.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | Marta Abreu Arencibia 13 de novembro de 1845 Santa Clara, Cuba |
| Morte | 2 de xaneiro de 1909 (63 anos) París, Francia |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | cubana |
| Actividade | |
| Ocupación | filántropa |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Cónxuxe | Luis Estévez |
Traxectoria editar
Naceu en Santa Clara, na rúa Sancti Spíritus (hoxe Juan Bruno Zayas), na casa marcada co número 49. Foi filla de Pedro Nolasco González-Abreu y Jiménez e de Rosalía Arencibia y Plana, ambos nados na mesma cidade. Creceu e educouse no seo dunha adiñeirada familia, a cal se caracterizou polos seus cuantiosos donativos para obras de beneficencia e utilidade pública.[1]
Posteriormente mudouse a unha leira da súa familia no actual municipio de Encrucijada, destinada ao cultivo da cana de azucre. Grazas ao traballo cos escravos e polo seu bo corazón e bondade era coñecida entre eles como «La Generosa». Na súa cidade natal abriu os colexios San Pedro Nolasco e Santa Rosalía, masculino e feminino, respectivamente. Tamén fundou dous asilos para pobres e erixiu o Teatro de la Caridad, inaugurado o 8 de setembro de 1885, cuxa recadación se destinou a obras benéficas. Amais, construíu os lavadoiros públicos dos ríos Bélico e Cubanicay, o dispensario El Amparo para nenos pobres e fomentou a construción dunha planta eléctrica.[2] Contribuíu con numerosos recursos financeiros á loita pola independencia de Cuba.
Con fondos provistos por ela organizáronse a mediados de 1896 tres expedicións destinadas a Las Villas e Camagüey. Tamén financiou a construción da liña férrea desde o municipio de Encrucijada até a cidade de Santa Clara e posteriormente a terminal de trens que hoxe leva o seu nome.
En 1874 casou co doutor Luis Estévez y Romero, avogado natural da cidade de Matanzas, quen sempre apoiou as súas actividades benéficas e patrióticas. Este foi vicepresidente da República durante o goberno de Tomás Estrada Palma. En 1895, a Coroa Española quixo outorgarlle o título de Condesa de Santa Clara, mais ela rexeitouno.
Faleceu en París o 2 de xaneiro de 1909.
Honras editar
Homenaxe póstuma editar
O vapor Flandres partiu de Francia o 4 de febreiro de 1920 cos restos mortais de Marta Abreu e de Luis Estévez, quen se suicidara pouco despois de morrer a súa esposa.[2] O día 20 foron inhumados no panteón da familia Abreu Arencibia, na Necrópole de Colón, con honras das autoridades gobernamentais.
Monumento a Marta Abreu editar
O Concello da Habana decidiu cambiar o nome da rúa Amargura na Habana Vella polo de Marta Abreu.
O recordo da protectora dos pobres e da cidade de Santa Clara foi conservado pola cidadanía. O 24 de febreiro de 1924 inaugurouse un monumento na súa honra na Praza Leoncio Vidal da cidade.[3]
Universidade Central Marta Abreu de Las Villas editar
Na biblioteca desta universidade hai unha colección de libros raros moi valiosa.
Notas editar
- ↑ "Marta Abreu". EcuRed. Consultado o 4 de abril de 2013.
- ↑ 2,0 2,1 "Martha de los Ángeles González Abreu Arencibia". Cubanos Famosos. Consultado o 9 de novembro de 2022.
- ↑ Fernández Ramírez, Narciso (13 de novembro de 2016). "Marta Abreu: monumento a su memoria". Vanguardia (en castelán) (Villa Clara). Consultado o 9 de novembro de 2022.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Camacho, Pánfilo Daniel (1947). Marta Abreu: una mujer comprendida. Cuba y sus jueces (en castelán). Ediciones Universal. ISBN 9780897297431.
Ligazóns externas editar
- Librínsula, Tesoros: Marta Abreu: testimonios documentarios de su generosidad Arquivado 11 de agosto de 2021 en Wayback Machine.
- Librínsula, Marta Abreu, una impronta permanente en el centro de la Isla Arquivado 24 de outubro de 2021 en Wayback Machine.
- Arte en el Centro. Nace Doña Marta Abreu de Estévez Arquivado 01 de xullo de 2022 en Wayback Machine.