Lucas de Tui
Lucas de Tui, chamado o Tudense, nado en León na segunda metade do século XII e finado en 1249, foi cóengo de Santo Isidoro de León, bispo da diocese de Tui e escritor.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século XII  León |
| Morte | 1249 |
| Bispo de Tui | |
| decembro de 1239 – ← Esteban Egea (en)  Diocese: diocese de Tui | |
| Bispo | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | cronista , sacerdote católico , escritor , historiador , bispo católico |
| Lingua | Castelán medieval, latín medieval e lingua latina |
Traxectoria editar
Sendo cóengo en León (1221-1239), Lucas tivo que defender a causa de Isidoro de Sevilla (De Miraculis Sancti Isidori). Viaxou por Roma, Constantinopla, Chipre, Xerusalén, Armenia e Francia. Afirma ter visto os supostos catro cravos da crucifixión de Xesús Cristo, un en Francia, outro en Nazaret, outro en Tarso e o cuarto en Constantinopla. En 1233 ou 1234 pasou a Pascua en Roma e desde 1239 até a súa morte foi bispo de Tui.
En De altera vita fideique controversiis adversus Albigensium errores 1234 combate a herexía albixense inspirándose en santo Isidro e san Xerome. A petición da raíña Berenguela redactou en 1236 o Chronicon mundi, a súa mellor obra. Abarca desde as orixes do mundo até 1236 e presenta un dobre marco, universal e da Península Ibérica. Divídese en catro partes e as fontes principais son santo Isidoro, o Biclarense, Hidacio, Paulo Orosio, Afonso III o Silense e Sampiro. Pretendía ser unha réplica castelá ás grandes historias universais que tan populares eran na Europa do momento, ao tempo que actualizaba o labor histórico de santo Isidro. Ten importancia tamén para coñecer a épica medieval. É a fonte máis antiga da xura de Santa Gadea, supostamente acontecida un século e medio antes.[1]
| Predecesor: Esteban Egea |
Bispo de Tui 1239 - 1249 |
Sucesor: Gil Pérez de Cerveira |
Notas editar
- ↑ Antón, Jacinto (2019-12-22). "Un Cid sin ‘Tizona’, ‘Babieca’ ni jura de Santa Gadea". El País (en castelán). ISSN 1134-6582. Consultado o 2022-03-19.