Lu Xun

Lu Xun (chinés tradicional: 魯迅; chinés simplificado: 鲁迅; pinyin: Lǔ Xùn; Wade-Giles: Lu³ Hsün⁴), pseudónimo de Zhou Shuren (chinés tradicional: 周樹人; chinés simplificado: 周树人; pinyin: Zhōu Shùrén; Wade-Giles: Chou¹ Shu⁴-jen²), nado en Shaoxing (provincia de Zhejiang) o 25 de setembro de 1881 e finado en Shanghai o 19 de outubro de 1936, foi un escritor chinés. Está considerado o fundador da literatura chinesa moderna debido á súa innovación temática –narrativa de contido realista e social– e ao uso do chinés vernáculo (白话, báihuà, lit. "lingua transparente") en substitución da lingua clásica literaria (文言, wényán, "lingua da cultura").

Lu Xun

Nome orixinal	(zh-hant) 魯迅
Biografía
Nacemento	Zhou Shuren 25 de setembro de 1881 Shaoxing (pt)
Morte	19 de outubro de 1936 (55 anos) Shanghai
Causa da morte	Morte natural  (Tuberculose )
Lugar de sepultura	Lu Xun's tomb (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	República da China (1912–1936) Dinastía Qing (1881–1912)
Educación	Universidade de Tohoku (pt) Kobun Institute (en) Sendai Medical College (en)
Actividade
Ocupación	ensaísta , tradutor , novelista , crítico , esperantista , poeta , crítico literario , escritor
Empregador	Universidade de Beijing
Membro de	League of Left-Wing Writers (en)
Xénero artístico	Ensaio e conto
Movemento	New Culture Movement (en)
Pseudónimo literario	Lu Xun 豫山 豫才 豫亭
Lingua	Lingua xaponesa, lingua inglesa, lingua alemá, lingua rusa, esperanto, Chinés clásico, written vernacular Chinese (en) e lingua chinesa
Obra
Obras destacables (1918) A Madman's Diary (en) (1921) The True Story of Ah Q (en)
Familia
Cónxuxe	Zhu An (en) (1906–1936) Xu Guangping (en)
Parella	Xu Guangping (en) (1927–1936)
Fillos	Zhou Haiying (en)  () Xu Guangping (en)
Pai	Zhou Boyi (en)
Irmáns	Chou Tso-jen (en) e Zhou Jianren (en)
Premios  100 heroes and model figures who have made outstanding contributions to the founding of New China (en)
Sinatura

A súa obra exerceu grande influencia no Movemento do Catro de Maio e fai parte do panteón literario da República Popular da China, malia que nunca chegou a ser membro do Partido Comunista Chinés. Formou parte da Liga de Escritores de Esquerdas, fundada en 1930, na que se propugnaba a idea de que a literatura tiña que servir aos intereses da revolución. El mesmo renunciou á literatura como creación porque entendía que arte e política son incompatíbeis, e tras escribir varias escolmas de relatos e o libro de poemas en prosa Yecao 野草 ("Mala herba"), dedicouse exclusivamente ao ensaio político.

Os seus relatos "O diario dun tolo" e "Unha nube de vran" foron publicados en galego por Edicións Xerais, na escolma Flores e leña (1982).

Traxectoria

O seu primeiro nome foi Zhou Zhangshu máis tarde modificado para Shuren; foi o máis vello de catro irmáns, o máis novo Zhou Zuoren foi tamén un coñecido escritor. A dos Zhou era unha familia de funcionarios e letrados aínda que vinda a menos pola acusación sobre o seu avó de subornar nos exames imperiais. En 1899 ingresou na Academia Naval en Nanjing e despois pasou á Escola de Enxeñería Ferroviaria e de Minas. En 1902 obtivo unha bolsa de estudos do goberno para estudar no Xapón, e estudou Medicina en Sendai, carreira que deixou tras un suceso que ía ser fundamental na súa vida: un profesor puxéralle unha placa nunha lanterna de proxección sobre a execución dun chinés acusado de ser espía en Manchuria coa indiferenza dos espectadores chineses que vían a execución con indolencia, como un espectáculo. Lu Xun sentiu que tiña que facer mudar de espírito ao pobo chinés e a literatura podería ser o medio. Marchou a Toquio, alí quixo editar sen éxito unha revista e publicou algúns ensaios, aínda en wenyan (chinés literario clásico), nos que chamaba aos seus compatriotas ao heroísmo, e traduciu algúns contos rusos. En 1910 volveu a China, atopou traballo como profesor de bioloxía en Hangzhou e despois no de Shaoxing. Trala fin da monarquía traballou no Ministerio de Educación en Nanjing e logo en Beijing.

En 1918 publicou o conto "O diario dun tolo" (Kuangren Riji, 狂人日記), considerada o inicio da literatura en baihua (chinés vernáculo) e onde por vez primeira asinaba como Lu Xun. Nomeado profesor de literatura chinesa na Universidade de Beijing, publicou dúas escolmas de contos, e o seu relato máis longo, A Q Zhengzhuan 阿Q正傳 ("A verdadeira historia de Ah Q").

Traducións

• Varios autores (1982). Flores e leña: Narracións chinesas contemporáneas. Tradución directa do galego de Fernando Pérez-Barreiro Nolla. Xerais. ISBN 9788475070667

Véxase tamén

Ligazóns externas

• 鲁迅 (La literatura china traducida en España)