Liuva I
Rei visigodo (568 - 572) de Hispania, sucesor de Atanaxildo.
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século VI |
| Morte | 573 (Gregoriano) Narbona |
| Rei dos visigodos | |
| 567 – 572 ← Atanaxildo – Leovixildo → Xunto con: Leovixildo | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Arianismo |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Outro | |
| Título | Rei dos visigodos |
| Irmáns | Leovixildo |
Tras un período de discusión da nobreza, probábelmente xa o mesmo ano do falecemento de Atanaxildo (568) foi proclamado rei Liuva, que seguramente era o duque (dux) da Gallia Narbonensis.
A mala situación do reino visigodo debeu ser aproveitada polos francos, cuxos reis Sixeberto I e Gontrán I achegáronse a Arles probablemente 569. Gontrán cercou a praza e tras unha batalla vitoriosa tomouna.
Liuva I asociou ao trono ao seu irmán Leovixildo. Parece ser que entón Liuva decidiu controlar persoalmente a fronteira de Septimania, co fin de evitar novas perdas, e reservouse esta provincia para si. Talvez tamén a parte da Tarraconense baixo dominio visigodo, confiando o goberno das outras provincias (parte da Cartaxinense, Lusitania e parte da Bética) ao seu irmán Leovixildo, probablemente en 569, pouco logo dos sucesos de Arles.
Con esta decisión por parte Liuva, rompeu a tendencia dos anteriores reis godos, que nada máis chegar ao poder sempre intentaban afianzarse nel. A súa misión no norte do reino foi a de deter as incursións francas, que coa presenza de Liuva na zona non organizaron máis intentos de conquista sobre a Septimania, quedando Leovixildo pendente dos bizantinos que tiñan posesións no sur e o levante de Hispania e ameazaban con intentar conquistar novos territorios. Liuva, coa súa decisión de dividir o poder, sentou as bases para unha recuperación económica do reino godo, ademais de preparar a Leovixildo para o seu futuro reinado en solitario.
Liuva morreu probablemente en 572 e o seu irmán Leovixildo quedou como único rei.
| Predecesor: Atanaxildo |
Rei dos visigodos 568-572 |
Sucesor: Leovixildo |