Licor de guindas

O licor de guindas é un licor tradicional galego. Elaborado de xeito artesanal nas casas, é o principal licor caseiro do norte de Galicia, mentres que o licor café ten máis tradición no sur. Adoita tomarse na sobremesa de xantares especiais.

Co nome de ginjinha é tamén un dos sinais de identidade da capital portuguesa. Foi un galego, Francisco Espiñeira, quen levou a Lisboa o licor de guindas, fundando en 1840 a primeira marca comercial de ginjinha, Espinheira, que continúa producíndose hoxe en día pola quinta xeración de descendentes de Francisco Espiñeira^[1]^[2].

Elaboración editar

Establecemento de ginjinha, en Lisboa.

A guinda é o froito da guindeira, unha árbore do xénero Prunus, o mesmo có da cerdeira. Recóllense no mes de xuño e o seu sabor é moi acedo polo cal non se comen. Para preparar o licor de guindas, quítaselles o rabo e introdúcense nunha botella de boca ancha. A continuación bótase augardente ata cubrir as guindas e unha ramiña de canela. Tápase ben a botella e déixase en maceración durante corenta días, transcorridos os cales engádense 250 gramos de azucre por cada litro de augardente. Reméxese suavemente varias veces e pasada unha semana xa está listo para tomar. A cantidade de azucre pode variar para facer o licor máis ou menos doce segundo os gustos.

Na literatura editar

O escritor lugués Ánxel Fole remata o seu conto en castelán Cuento de Navidad. El secreto del espejo^[3], cunha frase que fai referencia ao licor de guindas: En la tallada copa fulgura un rubí.

Notas editar

↑ avidaportuguesa.com (ed.). "Ginginha Espinheira" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 19 de marzo de 2016. Consultado o 27 de marzo de 2016.
↑ Diário de Notícias (ed.). "Ginjinha do Rossio teve bênção de um monge" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 08 de abril de 2016. Consultado o 27 de marzo de 2016.
↑ Ánxel Fole (2003): Obra literaria completa, tomo III (obra en castelán). Ed. Galaxia. ISBN 84-8288-647-9

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Pío Font Quer (1973): Plantas medicinales, el Dioscórides renovado. 2ª edición. Ed. Labor. ISBN 84-335-6151-1 (en castelán)

Ligazóns externas editar

"O licor de guindas" no blog gastronómico Colineta do xornal La Opinión.

[1] vidaportuguesa.com (ed.). "Ginginha Espinheira" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 19 de marzo de 2016. Consultado o 27 de marzo de 2016.

[2] Diário de Notícias (ed.). "Ginjinha do Rossio teve bênção de um monge" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 08 de abril de 2016. Consultado o 27 de marzo de 2016.

[3] Ánxel Fole (2003): Obra literaria completa, tomo III (obra en castelán). Ed. Galaxia. ISBN 84-8288-647-9

[1]

[2]

[3]