Wikipedia

Jordi Solé Tura

político español


Jordi Solé Tura, nado en Mollet del Vallès o 23 de maio de 1930[2] e finado en Barcelona o 4 de decembro de 2009,[3] foi un político e xurista catalán, un dos sete Pais da Constitución Española de 1978.[4]

Infotaula de personaJordi Solé Tura Cruz de Sant Jordi 2007
Nome orixinal(ca) Jordi Solé i Tura Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento23 de maio de 1930 Editar o valor em Wikidata
Mollet del Vallés
Morte4 de decembro de 2009 Editar o valor em Wikidata (79 anos)
Barcelona
Causa da morteAlzhéimer Editar o valor em Wikidata
Cargos
Deputado por Barcelona,[1] Ministro de Cultura de España.
Datos persoais
ResidenciaBarcelona Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Barcelona Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid
Barcelona Editar o valor em Wikidata
OcupaciónXurista, político e profesor universitario.
EmpregadorUniversidade de Barcelona Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPSUC e PSC-PSOE.
Membro de
LinguaLingua castelá e lingua catalá Editar o valor em Wikidata
Obra
DoutorandoJoan Subirats Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeTeresa Eulàlia Calzada Isern
FillosAlbert Solé (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
ParentesMontserrat Tura (pt) Traducir () Editar o valor em Wikidata
Premios
IMDB: nm0812885 Dialnet: 32571 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Foi elixido deputado por Barcelona en xuño de 1977 e marzo de 1979. Foi un dos dous cataláns dun total de sete relatores da Constitución Española de 1978. En 1985 foi elixido Decano da Facultade de Dereito da Universidade de Barcelona. Foi de novo elixido deputado por Barcelona en 1989, 1993 e 1996.

Foi Ministro de Cultura nos gobernos de Felipe González. Durante o seu mandato como ministro, executáronse as obras de remodelación da Biblioteca Nacional de España e comezáronse as do Teatro Real de Madrid, que non finalizaron durante o seu mandato. Inaugurouse en 1992 o Museo Thyssen-Bornemisza.

Faleceu o 4 de decembro do 2009, dous días antes do 31º aniversario da Constitución.

Obra publicada editar

Columnista en diversos diarios, especialmente El País, El Periódico de Catalunya e La Vanguardia. Publicou as seguintes obras:

  • 1970: Catalanismo y revolución burguesa
  • 1974: Ideari de Valentí Almirall
  • 1974: Política internacional y conflictos de clase
  • 1977: Diccionario del comunismo
  • 1996: Història social de la filosofia, 3 volumes. Tradución da obra A History of Western Philoshophy de Bertrand Russell
  • 1999: Una història optimista. Autobiografía.
Predecesor:
Jorge Semprún 		 
Ministro de Cultura de España[5]
1991 - 1993 		Sucesor:
Carmen Alborch

Notas editar

  1. ↑ La Vanguardia, 4 de decembro de 2009 (en castelán).
  2. ↑ Hemeroteca, La Vanguardia, 30 de abril de 1983 (en castelán).
  3. ↑ Radio 5, Radio Nacional de España, 4 de decembro de 2009 (en castelán).
  4. ↑ Hemeroteca, La Vanguardia, 10 de agosto de 1977 (en castelán).
  5. ↑ El Periódico de Catalunya, 4 de decembro de 2009 (en catalán).[Ligazón morta]

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

Congreso dos Deputados, ficha.

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jordi_Solé_Tura&oldid=5859945»