Jenaro Mariñas González
Jenaro Mariñas González, nado en Noia o 15 de outubro de 1868 e finado na Coruña o 2 de outubro de 1920, foi un escritor galego.
.JPG)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 15 de outubro de 1868 Noia, España |
| Morte | 2 de outubro de 1920 (51 anos) A Coruña, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Fillos | Jenaro Marinhas del Valle |
Traxectoria editar
Foi bautizado na igrexa de San Vicente de Noal (Porto do Son). Criouse nun ambiente culto e libresco, debido a que esa era unha das grandes afeccións do pai. Viviu dende novo na Coruña, onde traballou como funcionario da Delegación de Facenda. Este traballo levouno a unha estadía forzosa en Lleida a finais da década dos anos 20. Durante a súa estadía escribiu o cartafol poético Lleidatanas, que deixou inédito. Na Coruña entrou en contacto coa Cova Céltica, especialmente con Francisco Tettamancy.
Comezou a escribir no periódico Las Mariñas e en 1905 pasou a dirixir o semanario Coruña Risueña. Escribiu poesía e prosa en galego en diversas publicacións de finais do século XIX. Caracterízase polo ton festeiro e humorístico das súas composicións, como demostran os relatos "O sono dunha infiel", publicado en Galicia da Habana, e "Ela a min non mas pegaba", que apareceu en A Gaita Gallega.
Foi pai de Jenaro Marinhas del Valle.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores (en castelán). Bibliófilos Gallegos.
- Narradores ocasionais do século XIX (Relato breve) (PDF). Santiago de Compostela: CIRP. 2003. pp. 217–219. ISBN 84-453-3736-X.