Jean Casimir-Perier

Jean Casimir-Perier, nado en París en 1847 e finado na mesma cidade en 1907, foi o quinto presidente da Terceira República Francesa.

Jean Casimir-Perier

Biografía
Nacemento	(fr) Jean Paul Pierre Casimir-Pérrier 8 de novembro de 1847 former 1st arrondissement of Paris, Francia (en)
Morte	11 de marzo de 1907 (59 anos) París, Francia
Causa da morte	Angina (pt)
Lugar de sepultura	Chapelle Casimir-Périer de Pont-sur-Seine (en)
Presidente da República Francesa
27 de xuño de 1894 – 16 de xaneiro de 1895 ← Marie François Sadi Carnot (pt) – Félix Faure →
27º Copríncipe francés de Andorra
27 de xuño de 1894 – 16 de xaneiro de 1895 ← Marie François Sadi Carnot (pt) – Félix Faure → Xunto con: Salvador Casañas y Pagés (pt)
Presidente do Consello de Francia
3 de decembro de 1893 – 30 de maio de 1894 ← Charles Dupuy – Charles Dupuy →
Deputado da Asemblea Nacional
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Relixión	Igrexa católica
Educación	Lycée Condorcet (pt) Universidade de París
Actividade
Lugar de traballo	París
Ocupación	político , diplomático
Partido político	Republican Left (en)
Lingua	Lingua francesa
Obra
Arquivos en	Diplomatic Archives (en) [ 35APAAP]
Familia
Cónxuxe	Hélène Casimir-Perier (pt)
Fillos	Claude Casimir-Perier (pt) , Germaine Sommier (en)
Pais	Auguste Casimir-Perier (pt)   e Camille Fontenilliat (en)
Irmáns	Thérèse Casimir-Perier (en)
Premios (12 de febreiro de 1894)  colar da Orde de Carlos III  concours général  Grand Master of the Legion of Honour (en)  Gran cruz da Lexión de Honor

Carreira política

En 1874 elixírono concellal xeral do departamento de Aube e designárono á cámara de deputados do mesmo departamento nas eleccións xerais de 1876. Reelixírono para ese cargo ata a súa presidencia. A pesar da tradición da súa familia uniuse ao grupo republicano de esquerda. Negouse a votar a favor da expulsión da princesa en 1883, e renunciou á deputación trala aprobación da lei debido á súa relación persoal coa Casa de Orleáns.

O 17 de agosto de 1883 converteuse en subsecretario do Ministerio de Guerra, posto no que estivo ata o 7 de xaneiro de 1885. Entre 1890 e 1892 foi vicepresidente da cámara, en 1893 pasou a ser o presidente. O 3 de decembro converteuse en primeiro ministro ocupando o departamento de asuntos exteriores, renunciou en maio de 1894 e reelixírono presidente da cámara.

O 24 de xuño de 1894, tralo asasinato do presidente Carnot, elixírono presidente da república con 451 votos a favor contra 195 de Henri Brisson e 97 de Charles Dupuy. A súa presidencia durou só seis meses. A renuncia do ministro Dupuy o 14 de xaneiro de 1895 sueguina o día seguinte a do presidente. Casimir-Perier explicou que se debía a que se sentía ignorado por parte ministros, xa que non o consultaban antes de tomar decisións e non o tiñan informado sobre os eventos políticos, especialmente en asuntos exteriores.

Trala política

Dende ese momento abandonou completamente a política e dedicouse aos negocios, especialmente a minaría. En 1889 en plena crise política o presidente Loubet propúxolle volver a presidir a asemblea, pero el rexeitou o ofrecemento. Morreu en 1907 dunha anxina de peito.