Javier Alonso Salgueiro
Javier Alonso Salgueiro, nado en Chaín (Gondomar) o 20 de agosto de 1951 e finado en Vigo o 4 de outubro de 1989[1], foi un sindicalista e político galego.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 20 de agosto de 1951  Chaín, España |
| Morte | 4 de outubro de 1989 (38 anos) Vigo, España |
| Causa da morte | Accidente laboral |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | sindicalista , político |
| Lingua | Lingua castelá |
Lista
| |
Traxectoria editar
Entrou de aprendiz en Hijos de J. Barreras en 1968. Ingresou no PCE. Participou nas folgas de 1971. Foi condenado polo Tribunal de Orde Pública en 1972 por propaganda ilegal e manifestación non pacifica. Fixo o servizo militar en San Fernando e Ferrol. En 1973 foi trasladado á Prisión de Pontevedra como preso político. En xuño de 1976 foi readmitido en Barreras. Nese ano foi nomeado secretario do PCG de Val Miñor. Formou parte da Plataforma Veciñal Independente e foi elixido concelleiro de Gondomar nas primeiras eleccións democráticas. Morreu nun accidente laboral en 1989.[2]
Recoñecementos editar
O Concello de Gondomar nomeouno Fillo predilecto o 1 de xullo de 1993[1].
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 Barrera, Feliciano, ed. (novembro de 2004). Hijos Predilectos y Adoptivos de Galicia (en castelán). Santiago de Compostela: Editorial Compostela: El Correo Gallego / O Correo Galego. p. 184. ISBN 84-8064-137-1.
- ↑ Necrolóxica en La Voz de Galicia, 5-10-1989, p. 72.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Javier Alonso Salgueiro. O mozo da bandeira. Instituto de Estudos Miñoranos. 2014. ISBN 978-84-6171-794-1.