James Batcheller Sumner
James Batcheller Sumner, nado o 19 de novembro de 1887 en Canton (Estados Unidos) e finado o 12 de agosto de 1955 en Buffalo (USA), foi un químico, bioquímico e profesor universitario estadounidense galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1946.
 | |
| Nome orixinal | (en) James Batcheller Sumner  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 19 de novembro de 1887 Canton (Massachusetts), Estados Unidos de América (pt)  |
| Morte | 12 de agosto de 1955 (67 anos) Buffalo  Estados Unidos |
| Lugar de sepultura | Canton Corner Cemetery (en) |
| Datos persoais | |
| Residencia | Estados Unidos |
| País de nacionalidade | estadounidense |
| Educación | |
| Director de tese | Otto Folin (pt) |
| Coñecido por | |
| Actividade | |
| Campo de traballo | |
| Ocupación | bioquímico , químico , virólogo , profesor universitario |
| Empregador | Universidade Cornell Worcester Polytechnic Institute (en) |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Obra | |
| Doutorando | Theodore Sourkes (en) e Alexander Dounce (en) |
| Familia | |
| Pais | Charles Sumner (en) e Elizabeth Rand Kelly (en) |
| Premios | |
  | |
Traxectoria editar
Estudou química na Universidade Harvard, onde se licenciou en 1910. En 1912 iniciou os seus estudos de bioquímica en Harvard, onde se licenciou en 1914. Entre 1914 e 1929 foi profesor de bioquímica en Harvard, e entre 1929 e 1955 foi catedrático na Universidade Cornell.
Summer recibiu un disparo do seu compañeiro estando de caza aos 17 anos e a consecuencia o seu brazo esquerdo tivo que ser amputado debaixo do cóbado.
Sumner faleceu de cancro o 12 de agosto de 1955 na súa residencia de Buffalo, situada no estado de Nova York.
Investigacións científicas editar
Iniciou as súas investigacións no illamento dos encimas na súa forma pura, un feito que nunca se puido conseguir, e que realizou durante as súas estancias en Bruxelas (1921 e 1922), Estocolmo (1929) e Uppsala (1937-1938), nesta última cidade sueca á beira do Premio Nobel Theodor Svedberg. Tras atoparse con moitos fracasos, en 1926 conseguiu illar e cristalizar os encimas grazas á urease.
En 1946 foi galardoado coa metade do Premio Nobel de Química polo descubrimento da cristalización de encimas. A outra metade do premio foi compartida polos químicos estado unidenses John Howard Northrop e Wendell Meredith Stanley.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1936 (en inglés)
- Biografía na páxina do Instituto Nobel (en inglés)
| Predecesor: Artturi Ilmari Virtanen |
Premio Nobel de Química 1945 compartido con John Howard Northrop e Wendell Meredith Stanley |
Sucesor: Robert Robinson |