Jairo Dorado Cadilla
tradutor galego
Jairo Dorado Cadilla é un tradutor galego radicado en Alemaña.
| Biografía | |
|---|---|
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España  |
| Actividade | |
| Ocupación | tradutor |
| Lingua | Lingua castelá, lingua galega e lingua alemá |
 | |
Traxectoria editar
É licenciado en Tradución e Interpretación pola Universidade de Vigo dende 2002. É membro da asociación de tradutores ASETRAD.[1] Entre as súas linguas de traballo figuran, amais do galego e do castelán, o portugués, o alemán, o inglés ou o croata.
É coñecido polas súas traducións ao galego das literaturas da área lingüística balcánica. Entre outras, traduciu obras de autores como Ivo Andrić, Josip Mlakić ou Slavenka Drakulić[2].
Obra traducida ao galego editar
- Como se non existise, Slavenka Drakulić (Xerais, 2005)
- O tradutor cleptómano, Dezsö Kosztolányi (Rinoceronte, 2009)
- Unha tumba para Boris Davidovich: sete episodios dunha mesma historia, Danilo Kis (Rinoceronte, 2010)
- Götz e Meyer, David Albahari (Rinoceronte, 2010)
- A boca chea de terra, Branimir Scepanović (Rinoceronte, 2012)
- A ponte sobre o Drina, Ivo Andrić (Rinoceronte, 2012)
- O rei branco, György Dragomán (Rinoceronte, 2013)[3]
- Cando levanten as brétemas, Josip Mlakić (Hugin e Munin, 2015)
- O gatiño nocturno, Sonja Danowski (Lata de Sal, 2017)
- Noventa anos despois, Milovan Glišić (Hugin e Munin, 2020)
Notas editar
- ↑ Ficha en translatorscafe.com (en inglés)
- ↑ "Jairo Dorado Cadilla". Biblioteca da Tradución Galega.
- ↑ Obras en LG3.