Isabel I de Rusia

Sabela ou Isabel I de Rusia (en ruso Yelizaveta Petrovna ou Елизаве́та (Елисаве́т) Петро́вна), nada en Kolomenskoe o 18 de decembro de 1709 e finada en San Petersburgo en 1762, era filla de Pedro I de Rusia. Durante o seu reinado foi coñecida como "A Clemente".

Yelizaveta Petrovna

Biografía
Nacemento	29 de decembro de 1709 Kolomenskoe
Morte	5 de xaneiro de 1762 (52 anos) San Petersburgo
Lugar de sepultura	Catedral de San Pedro e San Paulo de San Petersburgo
Cargos Tsarina de Rusia
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Ruso Tsarato ruso
Relixión	Cristianismo ortodoxo
Actividade
Ocupación	monarca , política , aristócrata
Interesado en	Arquitectura, dance (en) , hípica, caza, sledding (en) , Patinaxe sobre xeo e xardinaxe
Lingua	Lingua rusa, lingua italiana, lingua alemá e lingua francesa
Participou en
25 de novembro de 1741	Palace coup of 1741 (en)
Outro
Título	Emperador de todas as Rusias Gran Duquesa Czarevna (pt)
Familia	Dinastía Romanov
Cónxuxe	Alexey Razumovsky (en) (1750–)
Parella	Ivan Ivanovich Shuvalov (pt)
Pais	Pedro I de Rusia   e Catarina I de Rusia
Irmáns	Ana Petrovna da Rússia (pt) , Natália Petrovna da Rússia (pt) , Pedro Petrovich da Rússia (pt) e Alexei Petrovich (pt)
Premios  Orde da Aguia Negra  Orde de Santo André  Orde de Santo Alexandre Nevsky  Orde da Aguia Branca  Cabaleiro da Orde de Santo Alexandre Nevski
Sinatura
Lista Emperador de todas as Rusias 25 de novembro de 1741 – 25 de decembro de 1761 ← Iván VI de Rusia – Pedro III de Rusia → Head of the House of Romanov (en)

Traxectoria

Cando morreu Pedro o Grande sen descendencia masculina, a opinión sobre quen debía de subir ao trono quedou dividida. Sabela fora relegada ao trono cando primeiro subiu a súa nai 1725, e despois seu sobriño Pedro II de Rusia (1727. Ao morrer Pedro II, en xaneiro de 1730, a opinión volveu a dividirse entre os partidarios das fillas de Pedro e os que apoiaban a Pedro III, quen aínda era un neno. Finalmente subiu ao trono Ana Ivanovna, filla segunda do Tsar Iván V de Rusia, quen ademais era a que menos probabilidades tiña de subir ao trono.

Ascendeu ao trono en 1741, tras derrocar ao Tsar Iván VI, ao que fixo encerrar na fortaleza de Schlüsselburg. Así iniciouse unha revolución entre os partidarios de Sabela e Iván. Todo rematou cando un dos seus propios aliados e amante (Lestocq) a quixo encerrar nun convento; pero Sabela, durante unha velada o 25 de novembro de 1741, mandou chamar a algúns dos seus seguidores suplicándolles que a salvaran.

Chorou, e fíxolles bicar a cruz, o cal equivalía a un xuramento. Ela díxolles que era a súa nai, a nai do pobo ruso. Eles cederon, facéndolle caso, velando e gardando por ela.

Política

Foi a última descendente por liña masculina da Dinastía Romanov que ocupou o trono ruso. Contraeu matrimonio, morganático, con Alexis Razumivski, ao que o emperador Carlos VI fixo conde do Sacro Imperio.

Muller de carácter autoritario, excéntrica e luxuriosa, tivo porén algúns acertos como gobernante, entre eles a abolición da pena de morte, a supresión dos aranceis internos, a reorganización do comercio exterior e as iniciativas culturais e artísticas, como foron a apertura da Universidade de Moscova e da Academia de Belas Artes de San Petersburgo. Mellorou as relacións con Inglaterra e Austria, e gañoulle a Suecia a parte sur de Finlandia.

Era moi supersticiosa, fixo demorar a declaración de guerra a Frederico II de Prusia porque unha mosca se pousou no papel orixinando unha mancha de tinta.

Por outro lado, anulou toda a obra de seu pai, outorgou máis privilexios á nobreza, empobrecendo aos campesiños. Participou na Guerra dos Sete Anos contra Frederico II de Prusia.

Deixou como sucesor ao seu sobriño Pedro III, fillo da súa irmá máis vella e de Carlos Frederico de Holstein-Gottorp, duque de Hosltein-Gottorp, quen naceu en Alemaña pero foi adoptado por Sabela en 1741.